Ondanks alle malaise die Sonos dit jaar kende door de app, besloot het toch de Arc Ultra uit te brengen. Haalt de soundbar het merk uit de malaise?

Zelfs als je geen Sonos-product hebt, ken je waarschijnlijk de problemen die Sonos had met zijn app. Het bedrijf wilde met een nieuwe app de ervaring verbeteren, maar de app miste belangrijke functies. Inmiddels werkt de app prima, en is het tijd om vooruit te kijken: de Sonos Arc Ultra.

Je zou het dapper kunnen noemen dat Sonos al zo snel na deze problemen nieuwe producten lanceert. Eén foutje en het vertrouwen van de klanten zou verder dalen. Toch koos het bedrijf ervoor om de Sub 4 en de Sonos Arc Ultra uit te brengen. WANT-redacteur Jeroen Kraak mocht de Arc Ultra testen.

Zo installeer je de Sonos Arc Ultra

Als je de doos van de Sonos Arc Ultra opent, merk je meteen dat je iets bijzonders in handen hebt. De hoogwaardige verpakking geeft je dezelfde ervaring als het openen van een Apple-product. Door enkele plastic schuifjes te verplaatsen, open je de doos en vind je de soundbar.

De installatie is bijzonder eenvoudig. Plaats de Sonos Arc Ultra voor je televisie en verbind hem via de app met wifi. Steek de stekker in het stopcontact, sluit de HDMI-kabel aan op de ARC-poort, en hij is klaar voor gebruik.

De Sonos-app

Met de Sonos-app kun je de Trueplay-functie gebruiken om de soundbar optimaal af te stemmen op je kamer. De Arc Ultra stuurt piepjes uit die je iPhone oppikt terwijl je rondloopt. Zo maakt het apparaat een inschatting van je woonkamer en stemt het de geluidsgolven hierop af voor het beste geluid.

Daarnaast biedt de Sonos-app nog meer handige functies. Zo kun je eenvoudig streamingdiensten toevoegen en het spraakgeluid in films en series versterken. Er zijn verschillende modi om uit te kiezen, al was het voor mij niet eens nodig om deze aan te zetten; het spraakgeluid was al duidelijk. Dit keer zijn er absoluut geen problemen met de app.

Zelfde uiterlijk, ander geluid

Het instellen van de Sonos Arc Ultra kost nauwelijks moeite, maar het geluid is natuurlijk het belangrijkste onderdeel.

Aan de buitenkant lijkt de Sonos Arc Ultra op de reguliere Arc, al is hij iets lager en dunner. Intern heeft Sonos echter het ontwerp compleet vernieuwd. Waar de vorige versie een 5.1.2-kanaalsysteem had, gebruikt de Arc Ultra een 9.1.4-kanaalsysteem. De soundbar bevat nu drie extra drivers, waardoor het totaal op veertien komt, en heeft zeven tweeters, zes midwoofers en een ingebouwde subwoofer.

Dankzij deze verbeteringen klinkt het geluid overal in de kamer goed, ongeacht waar je zit. Je hoeft dus niet precies voor het scherm te zitten om het geluid goed te ervaren.

Dolby Atmos op zijn best op de Sonos Arc Ultra

De Sonos Arc Ultra levert indrukwekkend geluid, vooral in Dolby Atmos. Het geluid is vol en meeslepend. Bij het kijken van The Penguin voelde ik me in Gotham, Dune 2 klonk fenomenaal, en bij het afspelen van een concert leek ik zelf in het stadion te staan. Zelfs muziek streamen vanaf je smartphone zoals via Apple Music (nu ook mogelijk via Bluetooth) klinkt fantastisch.

Alle geluiden, zowel hoge als lage tonen, worden perfect gebalanceerd. Het volledige frequentiebereik komt tot zijn recht, wat de audio nog meer laat opvallen. Als je de vorige Arc hebt, merk je een groot verschil.

Krachtige bass voor een soundbar

Niet alleen de audio is van topkwaliteit; ook de bas is indrukwekkend. Dit komt door de Sound Motion-bass-speaker, wellicht de grootste innovatie in dit model. Deze beweegbare bass-speaker zorgt ervoor dat zelfs dit relatief kleine onderdeel een krachtige bas kan leveren.

De combinatie van goede audio en bas maakt dit de ideale soundbar als je één apparaat wilt. Je kunt nog een nieuwe Sonos Sub toevoegen voor extra bas en twee Era 300-speakers voor krachtiger 3D-geluid, maar voor de meeste mensen is dit niet nodig. Era 100-speakers kunnen ook worden toegevoegd, al ondersteunen deze geen Dolby Atmos. Voeg je die extra’s wel toe, dan stap je echt een nieuwe geluidsdimensie binnen.

Prijs en conclusie

De Sonos Arc Ultra kost 999 euro, wat niet goedkoop is. Deze soundbar valt dan ook in het premium-segment. Voor die prijs krijg je echter een uitzonderlijke geluidskwaliteit. Het is moeilijk om iets beters te vinden in deze prijsklasse.

Zoek je een echte bioscoopervaring voor thuis? Dan is een goede soundbar essentieel. Extra Sub of speakers zijn niet nodig om van een geweldige ervaring te genieten. Maar als je toch verder investeert, til je je filmervaring naar een nog hoger niveau.

Sonos gaat diep door het stof vanwege app en komt met goedmakertje

Nintendo heeft de nieuwe Sound Clock: Alarmo uitgebracht. Is deze wekker het ideale opwarmertje voor de Switch 2?

Toen Nintendo afgelopen maand nieuwe hardware aankondigde dacht iedereen meteen aan de opvolger van de Nintendo Switch. Maar het Japanse bedrijf toverde iets anders uit de hoge hoed, of beter gezegd zijn Super Mario-pet. Het bedrijf kwam met de Sound Clock: Alarmo.

Maar hoe werkt de Nintendo Sound Clock: Alarmo en wil je het ook echt hebben? WANT-hoofdredacteur Jeroen Kraak werd wakker met Zelda en Mario naast zich en vertelt zijn bevindingen.

Dit is Nintendo Sound Clock: Alarmo

Nintendo is een oude liefde van me. Mijn eerste console was de NES en later had ik natuurlijk de Nintendo 64. Super Mario 64 is dan ook een van mijn all-time favorieten. Helaas verloor ik na de DS het contact met de console. Pas bij de Switch kwamen we weer met elkaar in contact en wat bleek ik het gemist te hebben.

Tegenwoordig maak ik dan ook veel uren op mijn Switch en neem ik ‘m overal mee naartoe. Net zoals veel anderen kan ik dan ook niet wachten op de Switch 2. Toen Nintendo dan ook zijn Alarmo aankondigde, wilde ik ‘m meteen proberen. Opstaan met Super Mario en Zelda klinkt goed toch?

De Nintendo Alarmo heeft een echt Nintendo-ontwerp. Je zou bijna zeggen dat hij rechtstreeks van het nachtkastje van een Super Mario-game geplukt. Hij is groot, rood, rond en heeft een enorme lichtgevende knop aan de bovenkant. Hij heeft een doel: je wekken.

Zo word je wakker met Mario en Zelda

en dat wekken doet hij goed. Je kan kiezen uit verschillende scènes uit Nintendo-games, zoals Super Mario: Odyssey, Zelda: Breath of the Wild en Splatoon 3. Daarnaast zijn er ook nog andere scènes te downloaden. Net voor je alarmtijd begint je wekker te starten met rustige geluiden om tijdens de wektijd deze harder te gaan afspelen. Daarnaast geeft de knop aan de bovenkant ook steeds feller licht.

Het is heerlijk om met Nintendo-muziek op te staan. Er zijn juist melodieën gekozen die niet te hard zijn of die je meteen een ochtendhumeur geven. Op het scherm van de Nintendo Sound Clock: Alarmo zie je ondertussen een kleine animatie. Daarnaast kan het ook rustgevende geluiden afspelen net voordat je gaat slapen om zo rustig in slaap te vallen.

Maar nu het bijzondere aan de Nintendo Sound Clock: Alarmo. In het apparaat zit een bewegingssensor. Deze is speciaal bedoeld om te zien dat je opstaat. Merkt hij dat op, dan zet hij de wekker uit. Zo weet je zeker dat je ook echt wakker bent. Het is echter ook mogelijk om de wekker met de drukknop uit te schakelen.

Daarnaast kan de bewegingssensor ook je precieze slaap meten. Het is echter niet zo uitgebreid als bijvoorbeeld een Apple Watch en kan die gegevens ook niet doorsturen naar je smartphone. Desondanks maakt het apparaat wel verbinding met het internet, alleen dat is waarschijnlijk vooral voor updates en het downloaden van nieuwe scènes.

Toch wat nadelen

Om de wekker te gebruiken moet je ‘m eerst instellen en dat is nog wat omslachtig en kost flink wat tijd. Bovendien is het wachtwoord van je internetverbinding met de draaiknop invullen een goede geduldoefening. Gelukkig is het instellen maar eenmalig.

Daarnaast is er nog een ander nadeel aan deze wekker, want hij moet altijd verbonden zijn met elektriciteit, hij is dus niet draadloos. Iets wat je tegenwoordig wel van een wekker verwacht. Bovendien is het apparaat groot genoeg om een accu te herbergen, want hij is ook nog eens extra licht.

Als je de Nintendo Sound Clock: Alarmo in huis wil halen zal je tevens een goed gevulde portemonnee moeten hebben, want het apparaat kost je 99,99 euro. Dat is dus iets minder dan twee Nintendo Switch games.

Goed het is dus niet de goedkoopste wekker en in het begin een beetje omslachtig, maar als je ‘m eenmaal ingesteld hebt is het wel een genot om ernaast wakker te worden. Vooral voor een Nintendo-fan.

De succesvolle Nintendo Switch maakt deze console stilletjes dood

WANT-redacteur Sebastiën Hoek heeft de AirPods 4 met actieve ruisonderdrukking twee weken getest en dit is wat hij ervan vindt.

De AirPods zijn wereldwijd een van de meest populaire draadloze oortjes die worden verkocht. Het is dan ook niet gek dat Apple om de zoveel jaar met een nieuwe uitvoering op de markt komt. Maar dit jaar brachten ze niet één, maar twee AirPods op de markt. De AirPods 4 en de AirPods 4 met actieve ruisonderdrukking.

Laatstgenoemde heb ik twee weken lang dagelijks getest. En hoewel ik het knap vind dat de actieve ruisonderdrukking zo goed werkt met een ontwerp waarbij je gehoorgangen niet helemaal afgesloten zijn, ben ik nog niet van plan om mijn AirPods Pro 2 in te wisselen voor de AirPods 4 met ANC. Zeker niet tegen een prijs van 199 euro.

AirPods 4: nieuw ontwerp en dunner dan zijn voorganger

Je hoeft niet bang te zijn dat dat AirPods 4 met actieve ruisonderdrukking veel ruimte in je broekzak innemen. De case van de AirPods 4 is namelijk 30 procent kleiner dan die van de AirPods Pro 2 en de AirPods 3. En dat gaat niet ten koste van de batterijduur van de case, want de doosjes van AirPods 3 en 4 gaan beide 20 uur mee. De oortjes zelf hebben ook een iets ander ontwerp, al is het verschil niet heel groot.

Voor mensen die niet houden van tipjes in hun gehoorgangen, zijn de AirPods Pro 4 ideaal. De oortjes zitten niet te ver in je oren, maar bieden toch de mogelijkheid van actieve ruisonderdrukking. Het niet hebben van tipjes kan in sommige gevallen ook nadelig uitpakken. De AirPods 4 zijn tijdens het testen al een paar keer uit mijn oren gevallen. Ik sluit niet uit dat dit ook te maken kan hebben met de grootte van mijn oren, in combinatie met uitbundige bewegingen.

De geluidskwaliteit is prima, maar het kan beter

Het is voor het eerst dat de reguliere AirPods de H2 chip onder de motorkap heeft. Hoewel dit dezelfde chip is die in de AirPods Pro 2 zit, merk je wel verschil tussen de geluidsweergave van beide. En dat is niet het enige verschil tussen AirPods 4 en de AirPods Pro 2.

De geluidskwaliteit van de AirPods 4 met actieve ruisonderdrukking is prima in orde en zeker een verbetering in vergelijking met de AirPods 3. Ze klinken voller en frisser dan zijn voorganger. Maar als je het gaat vergelijken met de geluidsweergave van de AirPods Pro 2, dan vind ik laatstgenoemde meer definitie hebben dan de AirPods 4. Zeker als het gaat om de wat lagere tonen.

Dat actieve ruisonderdrukking is toegevoegd aan de reguliere lijn van Apple’s draadloze oortjes is iets waar ik erg enthousiast over kan worden. Ik vind het knap dat de ANC zo goed presteert met het open ontwerp van de oortjes. En dit zie ik dan ook als het grootste pluspunt tegenover de AirPods 3.

Maar ook hier vind ik dat de AirPods Pro 2 het weer winnen. Dit heeft alles te maken met het ontwerp van de oortjes. Doordat de AirPods Pro 2 dieper in je oren zitten, sluiten ze beter af en kan de actieve ruisonderdrukking beter zijn werk doen. Als je op beide oortjes de ruisonderdrukking uitzet, dan kun je als het buiten winderig is met de AirPods Pro 2 nog prima je muziek horen, dit is echter niet het geval bij de AirPods 4.

Eindoordeel

Wie op zoek is naar een upgrade van de AirPods 3 kan met de AirPods 4 met actieve ruisonderdrukking zijn lol op. Ze klinken voller qua geluid en voor een open ontwerp is het knap dat de ruisonderdrukking zo degelijk werkt.

Alleen met een prijs van 199 euro kan ik mij voorstellen dat je twijfelt tussen de AirPods 4 met ANC en de AirPods Pro 2. Laatstgenoemde zijn in diverse winkels namelijk al voor 50 euro meer te halen.

Als je het mij vraagt, zou ik voor de AirPods Pro 2 gaan. Toegegeven: ze dateren al uit 2022, maar als je goed zoekt, zijn ze al te koop voor een prijs tussen de 240 en 259 euro. En dan heb je in mijn ogen een betere deal.

De actieve ruisonderdrukking komt beter tot zijn recht op de Apple AirPods Pro 2, de geluidsweergave is beter, vooral met de lagere tonen. Ze hebben meer definitie en als je veel buiten bent, sluiten de AirPods Pro 2 beter af dan de Airpods 4 met ANC.

Ik kan mij goed voorstellen dat de AirPods 4 met ANC populaire oortjes kunnen worden. Zeker als je geen oordoppen wil met tipjes die in je oren zitten, maar wel actieve ruisonderdrukking wil. Mijn hart gaat er in ieder geval niet sneller van kloppen.

Apple heeft nu vier verschillende AirPods smaken om uit te kiezen

De iPhone 16 ligt inmiddels in de schappen. Wij hebben de smartphone inmiddels een aantal weken onder handen genomen en hier zijn onze bevindingen.

Zoals elk jaar komt Apple met een nieuwe iPhone op de markt. Dit jaar is het de iPhone 16, die zowel qua uiterlijk als innerlijk veel lijkt op zijn voorganger, maar toch enkele opmerkelijke verschillen kent.

Maar moet je nu upgraden naar de iPhone 16, of kan je ‘m beter laten liggen? Wij helpen je een beslissing te nemen.

Nieuwe knoppen voor de iPhone 16

Het eerste wat opvalt wanneer je de iPhone 16 uit de doos haalt, is dat er aan de zijkant twee nieuwe knoppen zijn toegevoegd. Allereerst is er de actieknop, die eerder al op de iPhone 15 Pro te vinden was. Je kunt deze knop gebruiken om het geluid aan of uit te zetten, net zoals bij de slider die op dezelfde plek zat. Maar je kunt er ook andere functies aan toewijzen via de instellingen.

Een nieuwe toevoeging die wat meer uitleg vereist, is de Camera Control-knop. Deze maakt het gemakkelijker om de camera te bedienen, zonder dat je door allerlei menu’s hoeft te navigeren. Met deze knop kun je eenvoudig instellingen zoals zoomen of het selecteren van filters aanpassen.

Hoewel ik als linkshandige de knop af en toe per ongeluk indruk, vind ik het een handige toevoeging. Het gebruiksgemak zorgt ervoor dat ik sneller foto’s maak, en daardoor worden mijn foto’s vaak ook beter.

De camera

Over foto’s gesproken: hier zie je een ander zichtbaar verschil met de iPhone 16. De camera’s zijn nu verticaal geplaatst, wat het mogelijk maakt om spatial foto’s en video’s te maken voor de Apple Vision Pro. Ondanks deze verandering nemen de camera’s minder ruimte in beslag dan toen dit ontwerp voor het laatst werd gebruikt bij de iPhone 12.

De lenzen zijn iets groter dan die van de iPhone 15, wat zorgt voor een betere lichtinval. Dit maakt het makkelijker om goede foto’s te maken, zelfs bij weinig licht. Je kunt dit doen met de 48-megapixel hoofdcamera of de 12-megapixel ultragroothoekcamera. Nieuw is ook de toevoeging van autofocus, waardoor je nu macrofoto’s kunt maken met het standaardmodel.

De foto’s die ik met de iPhone 16 maak, zijn van hoge kwaliteit, zelfs in het donker. Toch zie ik overdag nauwelijks verschil met de iPhone 15.

Ook video’s zijn van uitstekende kwaliteit, maar net als bij de foto’s merk ik weinig verschil met het vorige model. Wel is er een nieuwe audiomix-functie, waarmee je het geluid van een video eenvoudig kunt aanpassen. Dit maakt het makkelijker om stemmen beter hoorbaar te maken en ongewenste achtergrondgeluiden te verminderen.

Hardware

Onder de motorkap is er wel degelijk iets veranderd. De belangrijkste vernieuwing is de A18-chip, die een flinke stap vooruit is ten opzichte van de A16-chip in de iPhone 15. De prestaties van de A18 liggen zelfs dicht bij die van de A18 Pro, die in de Pro-modellen zit.

De iPhone 16 is hierdoor zeer snel en efficiënt, wat handig is voor het gebruik van Apple Intelligence, de AI-functionaliteit van Apple. Maar hier zit meteen het probleem: Apple Intelligence is voorlopig nog niet beschikbaar in de Europese Unie en het kan nog tot twee jaar duren voordat we het hier kunnen gebruiken.

Hoewel de snellere chip het spelen van grote games op de iPhone 16 mogelijk maakt, zal de gemiddelde gebruiker niet meteen merken dat de telefoon veel sneller is dan de iPhone 15. Dit verschil valt vooral op bij gebruikers van oudere iPhone-modellen.

Scherm van de iPhone 16

Apple staat bekend om de hoge kwaliteit van zijn schermen, en dat is bij de iPhone 16 niet anders. Series en films kijken op deze telefoon is dan ook een plezier, zelfs op het kleinere scherm.

Toch is er één groot nadeel: de verversingssnelheid. Apple blijft bij de iPhone 16 vasthouden aan 60 Hz, waarschijnlijk om een onderscheid te maken met de Pro-modellen. Dit is echter opmerkelijk, want zelfs goedkopere Android-telefoons bieden inmiddels hogere snelheden van 100 Hz of meer. Voor een toestel in deze prijsklasse is dat eigenlijk niet meer van deze tijd.

Batterij

Hoewel Apple niet precies aangeeft hoe groot de batterij van de iPhone 16 is, zou deze twee uur langer meegaan dan die van de iPhone 15. In de praktijk merk ik inderdaad dat de batterij beter presteert, en de meeste gebruikers zullen met gemak een dag doorkomen.

Een deel van dit verschil kan ook te maken hebben met de conditie van de batterij. De batterij van mijn iPhone 15 is na één jaar al acht procent achteruitgegaan, wat de prestaties negatief beïnvloedt. Hopelijk houdt de batterij van de iPhone 16 het langer vol.

Toch mag Apple ook wel wat aandacht besteden aan de oplaadsnelheid van de iPhone 16. Terwijl het zo’n 30 minuten duurt om van 0 naar 50 procent op te laden, kunnen Android-concurrenten al veel hogere snelheden aanbieden.

Prijs

Hoewel de iPhone 16 op een aantal punten is verbeterd, is de prijs gelijk gebleven. Het instapmodel met 128 GB kost, net als de iPhone 15, 969 euro.

Een bijkomend voordeel is dat de iPhone 16 gemakkelijker te repareren is dan zijn voorganger. Dit betekent dat je minder kwijt bent als je bijvoorbeeld de batterij wilt laten vervangen, wat handig is als de batterijconditie snel achteruitgaat.

Conclusie: iPhone 16 kopen of laten liggen?

De iPhone 16 biedt weinig grote verbeteringen ten opzichte van zijn voorganger, maar dat is niet per se een probleem, want de iPhone 15 was al een uitstekend toestel. Het is dan ook fijn dat Apple de prijs niet heeft verhoogd. Toch mist de iPhone 16 een belangrijke reden om te upgraden: Apple Intelligence, dat nog niet beschikbaar is in Europa.

Heb je een iPhone 15 of 14? Dan is het waarschijnlijk niet nodig om naar de iPhone 16 over te stappen, tenzij je enthousiast bent over de nieuwe knoppen. Voor Apple Intelligence hoef je de upgrade nog niet te overwegen, want die functie laat nog even op zich wachten. Tegen die tijd zijn er waarschijnlijk weer nieuwe modellen, hopelijk mét een verversingssnelheid van 100 Hz of meer.

iOS 18 vanaf nu beschikbaar op je iPhone en dit is er allemaal nieuw

De Peugeot E-3008 is stijlvol, heeft een groot rijbereik, is voorzien van talloze interessante functionaliteiten en ligt heerlijk op de weg. Maakt het dan uit de het prijskaartje vrij hoog ligt? WANT-hoofdredacteur Mark Hofman zocht het voor je uit.

Tot niet heel lang geleden moest je ruim 100.000 euro neerleggen voor een elektrische auto met meer dan 650 kilometer actieradius. De Peugeot E-3008 wil dat met het nieuwe STLA-platform van Stellantis fixen door een actieradius van 700 kilometer aan te bieden iets meer dan de helft van het geld.

Het duurt nog even voor we die Long Rage-versie te zien krijgen, maar dat is eigenlijk geen probleem. Waar gemiddeld 50.000 euro misschien veel geld is voor een Peugeot, is de elektrische auto die het bedrijf ons nu geeft wel echt bijzonder sexy.

Peugeot E-3008 is een echte blikvanger 

We kunnen de Peugeot E-3008 qua uiterlijk wel vergelijken met een lelijke eendje dat uiteindelijk omgetoverd is tot een prachtige zwaan. Waar de originele 3008 niet heel veel goeds te bieden had op het gebied van ontwerp, is de E-3008 een echte blikvanger. 

Het is best knap dat Peugeot heeft de sciencefictionelementen van de elektrische auto goed weten te combineren met de schoonheid van de traditionele SUV. De verlichting, de agressieve achterkant en de spacende wieldoppen zorgen voor het futuristische gevoel. De stijlvolle vorm van de auto voor het traditionele gevoel. 

Over die lampen wil ik nog wel iets meer kwijt, aangezien deze zijn vormgegeven als de klauw van een leeuw. Interessant, maar wat nog veel leuker is, is het feit dat de lichten voor een heuze show zorgen. Of je nu richting aangeeft, je auto vergrendelt of aankomt op je bestemming, het geeft je allemaal een futuristisch gevoel. 

De 20-inch wieldoppen doen dat ook, maar mooi kun je het niet noemen. Gericht op aerodynamica en efficiëntie is het echter wel een onderdeel waar je uitstekend genoegen mee kunt nemen. 

Interieur van een ruimteschip 

Aan de binnenkant van de Peugeot E-3008 tref je een cockpit van een ruimteschip aan. Het moet je liggen, maar persoonlijk ga ik er erg goed op. De scherpe randen, het gebruik van hard plastic met een stoflaagje en een leipe verzameling aan LED-lichten die staan afgesteld op de verschillende rijmodi. 

De I-Cockpit (klein stuur zodat je dashboard goed kan zien) pakt goed uit, al voelt het wel wat vreemd om zo’n grote auto te besturen met zo’n klein stuur. Dat gezegd hebbende geeft het 21-inch gebogen panoramabeeldscherm, bestaande uit een deel zonder en een deel met aanraakscherm, en het kleine beeldscherm boven het middenconsole je een luxegevoel. 

Met dat extra beeldscherm kun je het tweede gedeelte van het grote scherm bedienen, bijvoorbeeld door CarPlay aan te zetten of de navigatie te starten. Daaronder zit ook een rij met fysieke knoppen voor de airco, luchtcirculatie en andere handige snelkoppelingen. 

Achterbank Peugeot E-3008 minder luxe

Dat schreeuwt dus luxe, maar op de achterbank merk je daar weinig van. Er blijft weinig over van de LED-verlichting, het panoramadak stopt net na de hoofdsteun van de stoel voor je en de opbergruimte is niet heel ruim. 

Helaas geldt dit ook voor de beenruimte achterin. Door de ver doorlopende rails van de voorstoelen is de ruimte waar jij je benen kwijt kunt vrij beperkt. De verhoogde bodem door de aanwezigheid van de batterij maakt dit uiteraard niet beter. 

Voordeel: de linker en rechterstoel op de achterbank heeft stoelverwarming en er zitten twee oplaadporten om je apparaten op te laden. Scheelt weer. 

Kofferbak is ruim, maar heeft zijn beperkingen

De kofferbak is met 520 liter ruim genoeg om al je spullen mee te zeulen. Zeker wanneer je de achterbank omklapt is er eigenlijk geen paniek. Helaas wel als je onder de motorkap, wat bij menig elektrische auto wel mogelijk is, iets kwijt wil. De frunk, zoals we dat zo chique noemen, is nergens te bekennen. 

In de kofferbak is het overigens wel mogelijk om de bodem op te tillen, waardoor extra opbergruimte zich onthuld. Daar past bijvoorbeeld je laadkabel, noodaccessoires en eventueel wat tassen in. 

STLA houdt je Peugeot E-3008 op de been 

Stellantis heeft met zijn STLA-platform een hoop te bieden op gebied van actieradius. Het absolute pareltje van de Peugeot E-3008 die, dankzij de Medium-variant van dat platform, op een volle lading een actieradius van 700 kilometer kan bieden. 

In het geval van de Peugeot E-3008 die ik reed (73 kWh-versie) wordt de actieradius op 526 kilometer gezet, maar de auto zelf geeft 551 kilometer aan bij een honderd procent lading en de ECO-stand ingeschakeld. 

Helaas is dat niet waar de verwarring stopt. In tegenstelling tot elektrische auto’s als de Hyundai Ioniq 6 is je rijstijl niet van invloed op de getoonde actieradius bij een honderd procent lading. Hoewel de auto dus zegt dat je 551 kilometer kunt rijden, kun je daar niet honderd procent van op aan. 

In een van mijn eerste ritten legde ik 75 kilometer af in de E-3008, die bij het arriveren op de bestemming 125 kilometer actieradius minder liet zien dan toen ik wegreed. Irritant, als je het mij vraagt. 

Het opladen van de Peugeot E-3008

Wie een laadpaal in de buurt van zijn huis heeft komt uitstekend uit de voeten met de Peugeot E-3008. De elektrische auto zit binnen acht uur vol wanneer deze aan een 11 kW-paal staat. Neerzetten als je thuiskomt, eraf halen als je de dag erna weer weg moet en je kunt weer honderden kilometers over de weg vliegen. 

Uiteraard is het ook mogelijk om de auto, door middel van een CCS-stekker, te snelladen. Dat gaat alleen niet zo supersnel als bij andere modellen op de markt, maar met 160 Kw-ondersteuning kun je prima uit de voeten.

Wie 29 minuten bij een snellaadstation staat zal van twintig procent tot tachtig procent kunnen opladen. 

Rijden in de Peugeot E-3008 

Wanneer de accu vol is klap je met de elektrische auto de weg op en zul je merken dat de SUV uitstekend rijdt. De wegligging is goed, er is in de cabine amper iets te horen en wie de Peugeot E-3008 in de Sportstand op z’n staart trapt zal ook genoeg vermogen hebben. 

De Sport-stand is een van de drie mogelijke rijmodi die de elektrische auto beschikbaar stelt. Uiteraard krijg je de meeste vermogen in deze stand, maar rijd je het minst efficiënt. Eco doet juist het tegenovergestelde en Normal is een combinatie tussen die twee. 

Veel verschil merk ik niet tussen Normal en Eco, maar het verschil in actieradius is volgens de auto zelf 31 kilometer. Wat dat betreft is Eco dus je beste vriend. 

Functies waar ik enorm van geniet

De Peugeot E-3008 valt wat mij betreft ook op, omdat er talloze functionaliteiten in de elektrische auto te vinden zijn. Na drie weken met de EV gereden te hebben bleef ik nog nieuwe dingen ontdekken. 

Er valt dus veel te vertellen, maar ik deel mijn favorieten even kort: 

Massage op het asfalt 

Je moet het wel echt zien te vinden, want ik had het in mijn eerste week helemaal gemist. Maar de bestuurderstoel en stoel voor de bijrijder zijn niet alleen te verwarmen of elektrisch te verstellen. Het is ook mogelijk om de massagestand uit te spelen.

Er zijn drie verschillende sterktes waarin je dit kunt doen en zes verschillende type massage die je kunt gebruiken. Van kattenpootjes tot de slang, het is tot in het oneindige te proberen tijdens het rijden.

Sproeier voor de achteruitrijcamera

De achteruitrijcamera heeft een toegewijde sproeier die het lensje schoonmaakt wanneer deze vies is. Het probleem is echter wel dat je moet weten dat hij er zit en waar hij precies zit. 

Wanneer je de Peugeot E-3008 in zijn achteruit zet krijg je een scherm te zien met het beeld dat de camera je geeft. Daarnaast zit een tandwieltje voor de instellingen. Druk deze in en je krijgt de optie om de lens schoon te maken met de sproeier. 

Een uiterst handige functie die je vaker gebruikt dan je zou denken. 

Pop-up voor de navigatie

Het kan altijd eens voorkomen dat je de afslag mist, zelfs als je het navigatiesysteem aan hebt staan. Mocht je dat wel eens meemaken, is het goed om te weten dat de Peugeot E-3008 je geen kans geeft dat te doen. 

De elektrische auto geeft, indien je gebruikmaakt van het eigen navigatie systeem, voor iedere afslag of baanwijziging een melding op het dashboard. Ideaal! 

Verschillende dashboards

De I-Cockpit is in het leven geroepen om je rit zo overzichtelijk mogelijk te maken. Het grote beeldscherm is goed boven het stuur te zien, maar dan wil je natuurlijk wel dat daar de informatie staat waar je naar op zoek bent. 

In het geval van de Peugeot E-3008 zit dat wel goed. Naast de vijf vooringestelde dashboards waaruit je kan kiezen, is het via de instellingen van de auto ook mogelijk om zelf een dashboard in te stellen. 

Uiteraard geeft Peugeot je wel een aantal standaard opties om dat te kunnen doen, maar de vrijheid is fijn.

De irritante dingen

Naast de prettige functionaliteiten die het leven met de Peugeot E-3008 makkelijker maken, zijn er ook een aantal dingen die niet zo positief zijn. Een kort overzicht. 

De remmen zijn heftig

De Peugeot E-3008 is een heerlijke auto met heerlijk rijgedrag, maar de remmen zijn wel heel erg strak afgesteld. Hoewel het pedaal best wel ver in te drukken is voor je volledig stilstaat, is de agressie waarmee je stil komt te staan een probleem. 

Rij je dus in de E-3008, hou er dan rekening mee dat je bij mening stoplicht, parkeerplaats en stopbord door elkaar geschud wordt dankzij de remmen. 

Telefoon kan draadloos laden, als je je best doet

In het middenconsole zit een QI-lader verwerkt voor je smartphone. Deze draadloze lader is wat weggestopt, maar moet er in principe voor zorgen dat je telefoon met meer batterij uit de auto komt dan dat hij er in ging. 

Het probleem is alleen wel dat deze oplader het negen van de tien keer niet doet. Je telefoon moet precies op de juiste plek liggen om daadwerkelijk te kunnen laden, maar door de vormgeving kan het rijden dit laadproces snel verstoren. 

Fouten in de software

De grote beeldschermen en de twee bedieningspanelen boven en in de middenconsole werken lekker en het systeem zelf ziet er goed uit. Wat dat betreft is het dus erg jammer dat fouten in dat systeem je een iets minder prettige ervaring kunnen geven. 

In de afgelopen maand heb ik voornamelijk zitten stoeien met de airconditioning. Wanneer ik de automatische stand activeerde schakelde deze direct zelf weer uit, of sprong hij naar de tweede stand terwijl ik de eerste moet hebben. 

Daarbij neemt de auto niet echt genoegen met een rit zonder airconditioning. In veel gevallen zal de boel gewoon doorgeblazen worden, zelfs als je de AC volledig deactiveert. 

Camera gaat soms gek

De achteruitrijcamera van de Peugeot E-3008 moet gemak bieden, maar door veel voorkomende fouten in de weergave daarvan merk ik dat ik toch meer met mijn spiegels inparkeer. 

Zeker als je gebruikmaakt van de 3D-weergave loop je geregeld tegen problemen aan. De auto wordt bijvoorbeeld weergegeven als een vierkant vlak met zwarte strepen, of lijkt de omgeving niet goed te kunnen zien. 

Daarbij schakelt het beeld snel over zodra je dicht bij een stoeprand of andere auto komt, wat voor aardig verwarring zorgt tijden het inparkeren. 

Ook het beeld verdwijnt niet automatisch van het scherm, waardoor je deze iedere keer handmatig moet wegklikken via het kruisje. 

Regeneratief remmen werkt vaak beperkt

Regeneratief remmen is een van de meest gebruikte manieren om zo efficiënt mogelijk te rijden met de batterij van je elektrische auto. Wanneer je het eenmaal onder de knie hebt is het overigens ook nog eens een stuk relaxter. 

Het probleem met de E-3008 is alleen wel dat je er niet echt aan kunt wennen, aangezien regeneratief remmen niet altijd werkt zoals zou moeten. De melding Regeneratief remmen tijdelijk beperkt heb ik in de afgelopen weken bijna bij de helft van de ritten gezien. Niet heel handig, als je het mij vraagt.

De prijs van de Peugeot E-3008 

Nu het pijnlijke gedeelte: de prijs. De Peugeot E-3008 heeft voldoende te bieden, mar voor veel mensen is de prijs een probleem. Hoewel ik van mening ben dat een auto op zichzelf beoordeeld moet worden en niet op het merk, lijkt een gemiddeld prijskaartje van 50.000 euro veel mensen toch tegen de schenen te schoppen. 

Ik begrijp het wel. Het instapmodel, de Allure, kost je in Nederland minimaal 48.190 euro. Kies je voor de GT-versie van de elektrische auto moet je minimaal 52.690 euro neerleggen. 

Goedkoop is het geintje dus niet, maar naar mijn idee krijg je er wel veel auto voor terug. 

Conclusie

De Peugeot E-3008 is een stijlvolle elektrische auto met een knap staaltje technologie onder de motorkap. Zowel van buiten als van binnen ziet de auto er ontzettend goed uit en biedt het de weggebruiker alle gemakken die het maar kan bedenken. 

Het nieuwe STLA Medium-platform van Stellantis pakt goed uit, maar is in theorie een stuk indrukwekkender dan in de praktijk. Toch voldoet het accupakket aan de benodigdheden van de Nederlandse weggebruiker en zal het je zonder al te veel stress op de bestemming brengen. 

De achterbank is misschien wel een minpunt en de nodige problemen met het systeem wellicht ook, net als de prijs. De elektrische auto an sich is niet goedkoop, maar 50.000 euro voor een Peugeot voelt wel wat veel. 

De Samsung Galaxy Z Fold6 is inmiddels een tijdje op de markt en WANT-hoofdredacteur Mark Hofman heeft weken kunnen spelen met het toestel. Is het wat?

De Samsung Galaxy Z Fold6: een zesde generatie opvouwbare smartphone voor de prijs van 1959 euro die volledig leunt op de AI-kunsten van Google. Het klinkt niet als een goed verhaal.

Kijk je wat verder dan de kaft, is de zesde generatie van de Fold echt niet verkeerd. Maar waar ik in 2019 nog dacht dat dit echt wat kon worden, ben ik in 2024 volledig kwijt voor wie dit toestel nu precies bedoeld is.

Het wordt er niet goedkoper op met de Samsung Galaxy Z Fold6

In 2019 maakten we voor het eerst kennis met de opvouwbare smartphone van Samsung. De Galaxy Fold was innovatief (opstartproblemen daargelaten) en het prijskaartje van 1999 euro schrikbarend. Alleen voor een nieuw type product was de hoge adviesprijs misschien niet zo heel erg gek. Sterker nog, als die prijs in de jaren daarna zou gaan dalen zou het product best nog wel eenseen succes kunnen worden.

Die prijs daalt alleen niet. Vijf jaar na de lancering van de eerste Galaxy Fold kost de opvouwbare Android-smartphone slechts 40 euro minder en dat is een probleem. Zeker aangezien het toestel, net als alle andere smartphones op dit moment, qua ontwikkeling een beetje stilstaat.

Voor 1959 euro heb je een Samsung Galaxy Z Fold6 die niet heel veel verschilt van de Galaxy Z Fold5. Natuurlijk is de tweede generatie Galaxy AI vernieuwing, maar net als bij de Galaxy S24 Ultra van eerder dit jaar is dat niet genoeg voor de Nederlandse gebruiker.

Wil dat zeggen dat de Samsung Galaxy Z Fold6 een slechte Android-smartphone is? Absoluut niet, want de telefoon zelf is goed. Het is alleen de prijs waar ik mee zit.

Kleine verbeteringen voor de Samsung Galaxy Z Fold6

De Samsung Galaxy Z Fold6 heeft veel overeenkomsten met de Galaxy Z Fold5. Dezelfde batterij, hetzelfde camerasysteem (AI doet hier het werk overigens wel wat beter) en dezelfde laadsnelheden. Maar dan wel voor meer geld dan Samsung er vorig jaar voor wilde hebben.

Er zijn overigens wel wat subtiele wijzigingen te vinden. Zo heeft het toestel, net als de Galaxy S24 Ultra, een wat hoekiger ontwerp gekregen, wat de telefoon naar mijn idee nog iets strakker maakt. Het scharnier is verbeterd, zodat het nog meer vuil tegen kan houden.

De camerabehuizing heeft een iets ander uiterlijk gekregen, er zit onder de motorkap een grotere Vapor Chamber voor extra koeling en de schermranden zijn iets dunner geworden. De beeldschermen zelf hebben bij dit nieuwe model ook een piekhelderheid van 2600 nits en de Snapdragon 8 Gen 3 zorgt voor meer power.

Zou ik nog bijna vergeten dat Samsung een probleem met het voorste scherm (voorzichtig) aanpakt.

Scherm voorkant beter te gebruiken

Dat probleem met het scherm zorgde ervoor dat de opvouwbare smartphone moeilijk te gebruiken was als een gewone smartphone, doordat typen op het toestel door het smalle scherm best moeilijk was. Samsung heeft dit naar eigen zeggen opgelost door dat beeldscherm 1 mm breder te maken. Een hele kleine wijziging die wel iets van verbetering brengt, maar naar mijn idee het voorste scherm nog steeds onbruikbaar maakt voor het typen van teksten.

Samsung heeft me verteld dat dit voornamelijk te maken heeft met het feit dat het zich met de Galaxy Z Fold6 voor een groot deel ook richt op de Aziatische markt, waar mensen doorgaans kleinere handen hebben en voor wie het scherm juist wel heel erg goed is. We kunnen niet alles hebben wat dat betreft.

Fold6 toch wel goed

Daarmee zijn de echte verbeteringen, op Galaxy AI na, wel een beetje benoemd. Dit maakt van de Samsung Galaxy Z Fold6 wel een kneitergoede opvouwbare smartphone. De beeldschermen werken uitstekend, het camerasysteem presteert goed en de batterij neemt het toestel lang genoeg mee op sleeptouw.

In de afgelopen vijf jaar is de Galaxy Z Fold uitgegroeid tot een perfect voorbeeld van hoe snel een nieuw concept zich kan ontwikkelen. Het kan vandaag de dag qua specificaties makkelijk mee met de Galaxy S-serie van Samsung en de iPhone van Apple.

En dan is het ook nog heel erg leuk in gebruik.

Galaxy AI op de Samsung Galaxy Z Fold6

Dat komt ook door de tweede generatie Galaxy AI. In de instellingen is een lijst aan AI-functies te vinden die het gebruik van de smartphone makkelijker, leuker en fijner maakt. Een assistent voor telefoongesprekken, die gesprekken live kan vertalen, de mogelijkheid om dit ook met gesprekken in het echte leven te doen en Note Assist om notities samen te vatten, te verbeteren en samen te stellen.

Klinkt allemaal erg leuk, maar veel van de functionaliteiten zijn nog niet in het Nederlands beschikbaar of worden beperkt doordat ze in minder populaire apps beschikbaar zijn. Zo heeft de Samsung Browser een functie van Arc overgenomen waarmee AI een hele webpagina kan samenvatten, maar die browser gebruikt bijna niemand. Het is ook in de berichtenapp van Samsung zelf mogelijk om teksten samen te vatten, te vertalen of een andere stijl te vinden, maar ook deze app wordt door bijna niemand gebruikt.

Drawing Assist zorgt ervoor dat je halfbakken tekeningen omgetoverd worden tot daadwerkelijke kunstwerkjes (leuk!) en Sketch to Image voorziet je foto’s van unieke toevoegingen. Zo teken je bijvoorbeeld een bij op de achtergrond van je eerder gemaakte foto en zal AI dit zelf toevoegen.

En waar dit soort toevoegingen op hun eigen gebied indrukwekkend werken, zijn het geen baanbrekende dingen die veel mensen op dagelijkse basis zullen gebruiken.

Geen goede zaak

Dat brengt me bij hetzelfde punt dat ik in januari maakte bij de Samsung Galaxy S24 Ultra. Hoewel AI een goede toevoeging is aan smartphones, vind ik het geen goede zaak dat dit de grotere verbetering van een nieuw model is. Zeker niet omdat veel van de functionaliteiten ook naar oudere smartphones komen.

De Samsung Galaxy Z Fold6 heeft een paar kleine verbeteringen met daar bovenop nog het vernieuwde Galaxy AI, wat een prijsstijging van 100 euro goed moet praten. De adviesprijs is inmiddels gezakt naar 1959 euro (was eerst 1999 euro), maar de verbeteringen praten dit niet goed.

Kijk je naar de Galaxy S Ultra-toestellen van de afgelopen drie jaar en de iPhone-modellen van de afgelopen drie jaar, dan lijkt de tijd een klein beetje stil te staan. Om dit nu al te ervaren met de opvouwbare smartphone, slechts vijf jaar nadat hij verscheen, vind ik een pijnlijke bevinding.

Samsung Galaxy Z Fold6: kopen of laten liggen?

De Samsung Galaxy Z Fold6 is een goede foldable die het concept uit 2019 beter neerzet dan tot nu toe werd gedaan. Galaxy AI, dat voornamelijk leunt op Google Gemini, heeft prettige functionaliteiten met hier en daar een toffe party trick, waar ik Samsung zeker voor wil prijzen.

Maar ‘prijs’ is ook precies waar het helemaal misgaat met de Galaxy Z Fold6. Het instapmodel van de Galaxy S24 Ultra is 700 euro goedkoper en voor dat geld krijg je een scherm aan de voorkant dat je net niet lekker kunt gebruiken en dus een extra groot scherm aan de binnenkant.

Er zullen vast techliefhebbers zijn die het geld neer willen leggen om het nieuwste van het nieuwste te proberen, maar met dat prijsverschil is er voor de gewone consument echt geen reden om dit toestel boven de Samsung Galaxy S24 Ultra te verkiezen.

Zonde, want op deze manier zal het concept nooit echt zijn vleugels uit kunnen slaan.

Review: de Motorola Edge 50 Neo is een middenklasser die lijkt op een vlaggenschip

De OnePlus Buds Pro 3 zijn de nieuwste draadloze oortjes van het merk. WANT-redacteur Sebastiën Hoek heeft ze een aantal weken dagelijks getest en is erg enthousiast.

Soms zijn er van die merken die je niet gelijk associeert met audio. Eerlijk gezegd had ik dit zelf een beetje met OnePlus. Tegenwoordig heeft ieder smartphone merk draadloze oortjes, maar dat zie ik toch vaak als een bijproduct en niet een hoofdproduct zoals bij merken als Sony, Sennheiser en Bose. Mijn verbazing was dan ook groot toen ik de OnePlus Buds Pro 3 in deed.

Ik had geen verwachtingen bij de nieuwe draadloze oortjes van OnePlus, maar ik werd steil achterover geslagen. Gaat OnePlus nu echt de concurrentie aan met de grote jongens uit de industrie, terwijl ze met een adviesprijs van 199 euro goedkoper zijn dan deze gerenommeerde audiomerken?

OnePlus Buds Pro 3: Stijlvol en elegant

De OnePlus Buds Pro 3 voelen als je ze aanschaft al gelijk als premium oordoppen. Als je de verpakking opent krijg je een beetje het gevoel alsof je voor het eerst een high-end smartphone uit de doos haalt. Dit was bij de Sony WF C510 die ik eerder testte wel anders, maar dat was dan ook de insteek van het Japanse merk. De OnePlus Buds Pro 3 komen in twee kleuren. Lunar Radiance is een gebroken wit/licht beige kleur met een goudkleurige afwerking en Midnight Opus is zwart met een antracietachtige afwerking.

De case van beiden hebben een stijlvolle ledere look, zoals je dat bij dure handtassen ook weleens ziet. Zelf heb ik de Lunar Radiance om te testen, maar persoonlijk vind ik Midnight Opus er mooier uitzien. Het oogt wat ‘stoerder’ en past wat meer bij wat ikzelf mooi vind, maar dat is mijn smaak. Ik kan mij goed voorstellen dat er mensen zijn die juist gebroken wit met een goude afwerking er mooi uit vinden zien. Lunar Radiance oogt minder standaard dan de gemiddelde draadloze oordoppen. Al met al stralen beide modellen luxe uit.

Hoe klinken de OnePlus Buds Pro 3?

Als ik draadloze koptelefoons of oortjes test, dan luister ik altijd naar een breed scala aan muziekgenres. Van hip-hop tot hard rock en van soul tot pop. Daarnaast luister ik een playlist af van nummers die ik heel vaak heb gehoord, om te kijken of mij iets opvalt aan de geluidsweergave in de voor mij bekende liedjes. Ergens in dit proces krijg ik dan de neiging om aan de EQ-instellingen te zitten, omdat ik de muziek dan niet lekker uit de verf vind komen. Dit had ik echter niet bij de OnePlus Buds Pro 3.

Vanaf het moment dat ik de OnePlus Buds Pro 3 in mijn oren had, was ik gelijk onder de indruk. Waar de voorgangers van de OnePlus Buds Pro voornamelijk op de de bastonen waren gericht, klinkt alles in de OnePlus Buds Pro 3 kraakhelder. Elke toon klinkt gebalanceerd zowel in het hoog als in het laag. Het is bijna een bioscoop beleving in je oren. Ik heb tot nu toe nog geen muziekgenre ontdekt dat tegenviel op de OnePlus Buds Pro 3.

Dit kan alles te maken met de samenwerking met Dynaudio. Een Deens merk wat al bijna 50 jaar speakers maakt in het hogere segment. Ook staan ze bekend om het bouwen van speakers die gebruikt worden in professionele geluidsstudio’s. Alle vooringestelde EQ-instellingen zijn door hun ontworpen en dat is hoorbaar. Vooral bij Top 40-muziek krijg je echt het gevoel of je het luistert in een muziekstudio.

Over de actieve ruisonderdrukking ben ik ook enthousiast. Terwijl ik dit schrijf, zitten mijn buren met visite buiten te praten en zijn ze verder in de straat bezig met sloopwerkzaamheden. Veel omgevingsgeluid en ik heb nergens last van. De muziek die ik op heb staan is zo aanwezig op de voorgrond dat ik echt mijn best moet doen om iets mee te krijgen van het achtergrondgeluid. De gehele geluidservaring van de OnePlus Buds Pro 3 is in een woord waanzinnig te noemen.

Opladen maar dan net even anders

Over de batterijduur ben ik ook tevreden. OnePlus claimt dat je met de case zo’n 43 uur muziek kan luisteren. Hier moet ik dan wel de kanttekening bij plaatsen dat dit met de actieve ruisonderdrukking uitgeschakeld is en dat je volume niet harder dan 50 procent moet staan. Zelf heb ik de OnePlus Buds Pro 3 nauwelijks hoeven opladen. Ik heb constant de ANC aangehad en heb er een aantal dagen mee kunnen doen.

Toen het eenmaal tijd was om op te laden, was ik eventjes verbaast. Ik legde de case op mijn draadloze lader en gebeurde niks. Was niet draadloos kunnen opladen dan het minpunt van de OnePlus Buds Pro 3? Na wat gefrunnik aan kabels en de case een aantal keer te hebben verplaatst, kwam ik erachter dat je de case niet op zijn rug maar op zijn buik moest neerleggen. Met het OnePlus-logo naar beneden dus. Dit voelt vrij onnatuurlijk, maar gelukkig kan de case wel draadloos opladen.

De draadloze oortjes van OnePlus ondersteunen Google Fast Pair. Dit is alleen te gebruiken als je een OnePlus telefoon hebt met minstens Android 11 er op. Voor alle andere Android of iOS-apparaten moet je de oortjes gewoon verbinden via de Bluetooth-instellingen. Dit ging bij mijn laptop en telefoons vrij soepel. Als je als niet OnePlus-gebruiker de EQ instellingen wil wijzigen of in overige instellingen van de OnePlus Buds Pro 3 wil komen dan zal je gebruik moet maken van de HeyMelody app.

Wat mij gelijk brengt bij mijn tweede minpuntje. Hoewel er weinig valt aan te merken op de HeyMelody app, het werkt namelijk hetzelfde als bijvoorbeeld de apps van Sony en JBL, vind ik eigenlijk dat OnePlus een eigen app moet hebben voor zijn oortjes. Inmiddels verkoopt het merk vijf verschillende oordoppen. Als je dan zo’n hoogwaardig audioproduct lanceert, dan moet je de besturing niet overlaten aan een app van een andere partij. Hopelijk komt daar snel verandering in.

Waar heb ik de OnePlus Buds Pro 3 getest?

Als je oortjes met actieve ruisonderdrukking echt even wil testen dan moet je eens op een winderige dag een rondje gaan fietsen met je muziek aan. Als het echt hard waait dan hoor je de wind nog weleens door de microfoons van de oortjes heenkomen. Heel irritant, maar het zegt wel veel over hoeveel geluid de oortjes blokkeren.

Ook hier vielen de OnePlus Buds Pro 3 niet tegen. Ze sluiten het geheel goed af en laten al fietsend niet veel wind door. Kijk wel uit als je fietst met ANC en muziek aan. Je krijgt niet veel van de buitenwereld mee. Als het regent dan moet dit ook geen probleem zijn, want de oortjes zijn namelijk IP55 stof- en spatwater-bestendig. Voor degene die vaak met de trein reist, zoals ikzelf, zijn dit ook zeer geschikte oortjes. Als je graag onderweg naar podcasts luistert, heb je in de trein geen last van alle bijgeluiden. Je hoort wel iets meer op de achtergrond dan als je muziek luistert, maar ik heb dit tijdens mijn treinreizen niet als storend ervaren.

Wanneer ik lopend ergens naartoe gaat dan bel ik graag met oortjes in. De kwaliteit van het geluid tijdens het bellen verschilt echter qua type draadloze oortjes. Als ik mijn vader bel, verstaat hij mij de ene keer moeilijker dan de andere keer. Natuurlijk spelen meerdere factoren zoals signaalsterkte, hoe hard ik praat, het gehoor van mijn vader en omgevingsgeluid hier ook een rol. Maar zonder dat ik hem vroeg of hij mij goed hoorde, zei hij uit zichzelf dat ik beter en helderder dan normaal klonk. Ook hier stellen de OneBuds Pro 3 dus niet teleur. En als het aan mijn vader ligt, ben ik beter te verstaan dan met mijn Apple AirPods Pro 2 in.

Ik heb de oortjes van OnePlus ook getest tijdens het kijken van een speelfilm van 2,5 uur en tijdens het spelen van Super Mario Odyssey. In beide gevallen heb ik geen moment de neiging gehad om de oortjes uit te doen. Ze zitten namelijk erg comfortabel in je oren bij lange luistersessies. Bij het kijken van de film had ik het idee of ik een soundbar in mijn oren had. Tijdens het gamen droeg het op een positieve manier bij aan mijn beleving van het spel.

Eindoordeel

Vanaf het moment dat ik de OnePlus Buds Pro 3 in mijn oren had, was ik verkocht. Het komt zelden voor dat ik geen aanpassingen wil doen aan de EQ van draadloze oortjes als ik ze uit de doos haal. Normaal gesproken krijg ik oortjes binnen en luister ik puur uit nieuwsgierigheid altijd even een of twee liedjes en leg ik ze weg totdat ik ze dagelijks ga gebruiken voor mijn review.

Bij de OnePlus Buds Pro 3 betrapte ik mijzelf erop dat ik een uur heb zitten luisteren omdat ik gelijk geïntrigeerd was door de geluidsweergave. Van soulmuziek tot aan hardstyle, bij elk nummer had ik het idee of het op studioboxen aan het luisteren was. En in alle gevallen blijft de muziek overeind staan. Met vlag en wimpel zijn dit een van de beste draadloze oortjes die dit jaar zijn uitgebracht.

Als ik echt kritisch ben, heb ik twee minpuntjes die niks met het geluid van de oortjes hebben te maken. Een daarvan is het draadloos opladen. Misschien ben ik een zeikerd, maar ik vind het gek dat ik een case moet neerleggen op de buik van de case en niet op zijn rug als ik hem wil opladen. Op deze manier kan je de case niet eens openmaken tijdens het laden. Het andere puntje is het gebrek aan een eigen app. Voor oortjes met een prijs van 199 euro mag je verwachten dat er een eigen omgeving is waar je alles kan aanpassen. De HeyMelody app volstaat zeker voor niet OnePlus-gebruikers, je kan er alles mee doen. Maar toch vind ik het een gemiste kans om deze premium oortjes net iets exclusiever te maken.

Los van die twee verbeterpuntjes ben ik laaiend enthousiast. Het product is een echte upgrade van zijn voorgangers en meet zich met de gerenommeerde audiomerken. En zeker voor de adviesprijs van 199 euro is het indrukwekkend te noemen wat je voor dat geld krijgt. Op het moment van schrijven zijn de OnePlus Buds Pro 3 al rond 179 euro te koop. Een top deal voor deze draadloze oortjes. Ik zou het wel weten als ik op zoek ben naar nieuwe oortjes.

Hyundai Ioniq 6 review: 8.000 kilometer in de futuristische elektrische auto

De Hyundai Ioniq 6 is met zijn futuristische uiterlijk een van de meest opvallende elektrische auto's van het moment. Maar hoe goed is hij? WANT-hoofdredacteur Mark Hofman reed 8000 kilometer in de EV om je dat antwoord te kunnen geven.

Een auto die gewoon klopt. Bijna iedereen heeft er eentje. De uitstraling die je mooi vindt, de functionaliteiten die bij je passen en het rijgedrag waar je heel erg gelukkig van wordt. Ontzettend veel mensen hebben zo’n auto, voor weinigen van hen is dat de Hyundai Ioniq 6.

Nadat ik de elektrische auto bijna een half jaar heb gereden, ben ik mezelf heel bewust geworden van het feit dat ik tot een klein groepje mensen behoor. Maar ook dat dit de belichaming is van het beeld dat ik jaren van de elektrische auto had.

Hyundai Ioniq 6: elektrische auto schreeuwt de toekomst

Als er op dit moment een elektrische auto op de weg rijdt die futurisme schreeuwt, dan is het de Hyundai Ioniq 6 wel. Door zijn (in mijn geval) zilveren kleur, spacey wieldoppen en extreem aerodynamische vorm wordt hij door mensen om me heen “het ruimteschip” genoemd. Tja, en dat moet je liggen.

Waar men over de Ioniq 5 vrij eensgezind lijkt te zijn over het ontwerp, blijft na zes maanden de Hyundai Ioniq 6 een discussiepunt. De één snapt dat ik er goed op ga, waar de ander me vraagt of ik er zelf voor gespaard heb, omdat hij eigenlijk wil zeggen dat de auto een verschrikking is om te zien.

Ik snap het wel, want de achterkant, zijkant en voorkant zijn uitgesproken. De details in de lampen zijn sci-fi als kan zijn, de achterkant komt zo uit Blade Runner gereden en het geluid geeft inderdaad het gevoel alsof je in een ruimteschip over de weg vliegt.

Dat was zeker het geval bij de eerste versie van de elektrische auto die ik onder mijn kont geschoven kreeg. Gewapend met camera’s als zijspiegels was de auto nog meer op de toekomst gericht. Dat was even wennen, maar na verloop van tijd was ik helemaal in mijn element. Ook al werkte het niet allemaal volledig zoals ik had gehoopt.

Elektrische auto met cameraspiegels

In het ruim opgezette interieur van de Hyundai Ioniq 6 is innovatie genoeg te vinden. Het beeld dat die camera’s opnemen werd bijvoorbeeld getoond in de vleugels van het dashboard. Natuurlijk was dat even wennen, maar de positie van dat beeld voelde zeer vertrouwd.

De beeldkwaliteit in de juiste omstandigheden was overigens ook goed, dat moet ik Hyundai nageven. Hoewel het inschatten van snelheid doorgaans lastig is met digitaal beeld, kwam er weinig gewenning kijken bij deze variant. In de juiste omstandigheden, dan.

Zodra het begint te regenen, de zon in de camera schijnt of de duisternis zijn intreden doet, wordt het opeens een heel ander verhaal. Druppels op de lens, lijnen op de weg die amper zichtbaar waren, of felle lampen waardoor ik alleen een witte waas kon zien. In een land als Nederland doodgewone dingen die je, misschien wel dagelijks, meemaakt.

De zijspiegels zijn bedoeld om de elektrische auto nog meer aerodynamisch te maken, maar gezien de problemen en het prijskaartje van 1400 euro is het verschil amper de moeite. Geen probleem, want de Hyundai Ioniq 6 heeft nog veel meer te bieden.

Hyundai Ioniq 6 van binnen

Een omhoog lopend dashboard met beeldschermen erin is namelijk niet het enige element dat de elektrische auto futuristisch maakt. Het krankzinnige interieur geeft je het idee dat je in de cockpit van een ruimteschip zit, mede dankzij het stijlvolle stuur, grote middenconsole en stijl aflopende dak.

Wat daar, naast de hippe verlichting die door heel de auto loopt, ook bij helpt zijn de twee groter LCD-schermen. Het 12,3-inch scherm achter het stuur heeft plek voor alle informatie plus zijn moeder, waar het tweede scherm een uitstekende hub is voor je navigatie, muziek en de instellingen van de elektrische auto.

Die schermen zijn top, maar in alle eerlijkheid laat de software soms te wensen over. Het voelt een beetje ouderwets aan door de trage reactietijd die ermee gepaard gaat. Het indrukken van de fysieke mediaknop of thuisknop geeft niet direct garantie voor actie. Integendeel zelfs, er zit best wel wat vertraging in de lijn.

Dat er daadwerkelijk fysieke en aparte knoppen zijn te vinden voor zaken als de climate control, stoelverwarming en het volume zijn overigens wel een prettige toevoeging. Iets minder prettig is de gevoeligheid van de aanraakgevoelige knoppen in dat aanbod, waardoor je bij het neerleggen van je telefoon soms een klap wind in je bakkes krijgt door een iets te ijverige airco.

Elektrische auto met ruimte

Moet ergens ook wel, want er is veel om te verkoelen. De elektrische auto is zoals gezegd ruimer van binnen dan je zou denken, wat vooral op de achterbank pas opvalt. Voor hele lange mensen is het misschien iets minder makkelijk vertoeven dan in andere wagens.

Gelukkig voor hen is de beenruimte in zulke grote mate aanwezig, dat een beetje onderuit zitten een hele goede optie is. Een luxe, als je het mij vraagt.

Dat geldt overigens ook voor de ruimte in de kofferbak. De achterklep van de elektrische auto kan door zijn strakke uiterlijk de indruk wekken dat er niet bijzonder veel plek is voor spullen. Maar zodra je het een beetje slim aanpakt past er bijzonder veel in de achterbak met een inhoud van 401 liter.

Probeer je trouwens wat in de frunk, de opbergruimte onder de motorkap, te stoppen, merk je al snel dat die ruimte een beetje beperkt is.

Hoe rijdt de Hyundai Ioniq 6?

Beperkt is overigens een term die niet bij het rijgedrag van de elektrische auto hoort. Het is best simpel, aan het einde van de dag willen we allemaal een auto die gewoon lekker rijdt. Een stalen ros die over de weg glijdt en zelfs een beetje uitdaging kan geven op het moment dat we het zoeken.

De Hyundai Ioniq 6 is wat dat betreft de hamer die de spijker op z’n kop slaat. Met een comfortabele wegligging, verschillende rijmodi (Eco, Normal en Sport) en de koppel van 605 Nm (0-100 in 5,1 seconde) is het rijden een feestje.

Hoewel Eco en Normal als rijmodus je vrij soepel over de weg laten vliegen, is Sport agressief. Niet té, maar je hebt wel het idee dat de auto wil gaan als een malle. Het feit dat deze dan ook uiterst strak instuurt en je batterij leeg trekt om je een zo fantastisch mogelijke rijervaring te geven is genieten, al denk ik wel dat je dat, net als het uiterlijk van de elektrische auto, moet liggen.

Niet te hard natuurlijk, want zodra je de waarschuwingen niet uitzet zal de elektrische auto een melding geven alsof je zonder gordel rijdt. Dit is gemakkelijk uit te schakelen via de instellingen (goede tip is om deze bij je favorieten te zetten), maar vervelend is het wel.

Hou er overigens wel rekening mee dat dit niet alleen voor de Hyundai Ioniq 6 geldt. Dankzij Europese regels is de functie verplicht in iedere auto.

Een efficiënte elektrische auto

Wie het snot uit z’n neus wil rijden in de Sportstand moet er natuurlijk wel even bij stilstaan dat dit alles behalve voordelig werkt voor de batterij. Eentje die, als je het mij vraagt, ontzettend goed de managen is. In de afgelopen 8.000 kilometer is gebleken dat de actieradius die je in beeld hebt, ook daadwerkelijk de afstand is die je krijgt.

Dat klinkt misschien logisch, maar de ervaring leert dat dit bij heel veel concurrerende elektrische auto’s een stuk minder accuraat is. Natuurlijk kan het zijn dat je Hyundai Ioniq 6 er een beetje naast zit, maar groot is het verschil niet.

Het accupakket van 77,4 kWh is op papier, volgens de WLTP-methode, goed voor een actieradius van 583 kilometer. Dat is overigens wel alleen het geval als je de 18-inch lichtmetalen velgen onder de auto zet. Kies je voor het model met 20-inch banden hou je daar nog 519 kilometer van over.

Met de 18-inch banden leert de praktijk me dat ik, met een gemiddeld verbruik van 18,8 kWh / 100 kilometer, zo’n 490 kilometer uit de batterij kan trekken. Best netjes, als je het mij vraagt.

Het opladen van de Hyundai Ioniq 6

Dat accupakket van 77,4 kwh kan je met een gerust hart aan een 300 kW-paal hangen. De volledige capaciteit wordt niet gebruikt, maar met een maximaal vermogen van 233 kW is de 150-paal een iets mindere optie.

Wie hem aan een dergelijke oplader hangt zal zien dat de batterij van de Hyundai Ioniq 6 met 18 minuten tot 80 procent is opgeladen. Hang je hem met de 3-fase kabel aan een 11 kW-paal bij jou in de straat of voor je deur, dan heeft de auto 17 uur en 20 minuten nodig om volledig op te laden.

De praktijk leert dat het nooit zo gek wordt. Meestal hing ik de auto met nog 30 of 40 procent batterijpercentage aan een 11 kW-paal en haalde ik hem er met een paar uurtjes weer vanaf met een vermogen van 80 tot 90 procent.

Wat mag het kosten?

Klinkt natuurlijk fantastisch allemaal, maar gratis is het rijden niet. De elektrische auto is vanaf 45.895 euro te koop, maar het prijskaartje kan al snel stijgen.

Hieronder een overzicht van de verschillende modellen, zonder extra opties, en de prijskaartjes die ermee gepaard gaan:

In deze is de Style de standaarduitvoering. Connect geeft je onder andere een HUD, warmtepomp, stuurwiel verwarming, ambianceverlichting, elektrisch verwarmbare stoelen en verstelbaar stuur.

De Lounge uitvoering is voorzien van E-Active Sound Design, Highway Driving Assist II, Pixel LED-verlichting in het stuur, 20-inch lichtmetalen velgen en automatische Flush-handgrepen in je deuren.

Hyundai Ioniq 6: conclusie

De Hyundai Ioniq 6 is een van de meest futuristische elektrische auto’s die ik gezien heb. Daar moet je van houden, zo simpel is het. De kans dat dit het geval is lijkt me niet groot, maar voor mij persoonlijk past het helemaal.

Kijk je daar doorheen, dan zie je vooral een uiterst efficiënte en prettige elektrische auto. Eentje met een uitstekende wegligging, uitgebreide functionaliteiten en een actieradius waar je, vooral in Nederland, uitstekend mee uit de voeten kan.

De prijs is hoog, externe opties zoals de camera-spiegels mogen wat kosten en de software in de auto kan qua snelheid en uiterlijk wel een opfrisbeurt gebruiken. Maar dat neemt niet weg dat de Hyundai Ioniq 6 op dit moment een van de leukste elektrische auto’s is om te rijden.

Sharp KS1 | Deze elektrische step is ‘CO2-neutraal’ en een heerlijk bakbeest

De Sony WF-C510 zijn erg betaalbare oortjes van het Japanse merk. WANT-redacteur Sebastiën Hoek heeft ze een aantal dagen getest en is erg verrast.

Draadloze oordoppen zijn er in alle soorten en maten en ze zijn beschikbaar tegen iedere prijs. Het is een misvatting om te denken dat duur geprijsde oordoppen vaak het beste van het beste zijn en goedkopere oordoppen niet de moeite waard zijn. De Sony WF-C510 bewijst dat je tegen een prijs van 69 euro kwalitatief goed geluid kan verkopen.

Natuurlijk zijn er punten waar je in algemeen op inlevert als je tegen deze prijs draadloze oortjes koopt. Verwacht geen luxe unboxing ervaring, een batterijcase die draadloos kan opladen of een weergaloze geluidsbeleving. Fans van actieve ruisonderdrukking komen met draadloze oortjes in deze prijsklasse ook vaak van een koude kermis thuis. De Sony WF-C510 borduurt verder op het succes van zijn voorganger de WF-C500 en is precies wat je ervan verwacht. Simpel, betaalbaar maar zeker waar voor je geld.

Wat krijg je als je de Sony WF-C510 koopt?

Het eerste wat opvalt als je de doos in je handen hebt, is hoe klein en compact alles is. De verpakking van de Sony WF-C510 is klein te noemen en is geheel zonder plastic gemaakt. Als je het doosje opent dan zit er eigenlijk niet zoveel in. De case met de oortjes en in een ander vakje diverse tipjes om de juiste maat voor jou te vinden. Persoonlijk vond ik het een beetje jammer dat er geen USB-C oplaadkabel bij zat, zeker omdat je de oortjes niet draadloos kan opladen. Nu heb ikzelf genoeg kabels, maar ik kan mij voorstellen dat niet iedereen dit heeft.

Je hoeft je geen zorgen te maken of het geheel veel ruimte in beslag gaat nemen in je broekzak. De oplaadbare case is vrij klein, licht van gewicht en vooral compact. Zelf had ik nauwelijks in de gaten dat ik ze in mijn zak had zitten. Ik betrapte mezelf erop dat ik een aantal keer moest checken of de draadloze oortjes wel in mijn zak zaten. De Sony WF-C510 beloven 11 uur mee te gaan en nog eens 11 uur extra met de oplaadcase. Vijf minuten opladen staat voor 1 uur aan muziek. De behuizing van de case en de oordoppen zelf zijn van gerecycled plastic en voelen een beetje goedkoop aan. Daarentegen zijn ze erg licht en daarom ook comfortabel in je oren.

Hoe klinkt de Sony WF-C510?

Als je gewend bent aan draadloze oortjes als de Apple AirPods Pro 2 of zelfs de JBL Live Beam 3 die ik onlangs nog testte dan is je beleving compleet anders met de Sony WF-C510. Dit is ook logisch, want draadloze oortjes van 69 euro zijn niet te vergelijken met oortjes van rond de 200 euro met actieve ruisonderdrukking en een case die je draadloos kan opladen.

Dat neemt niet weg dat de geluidsweergave van de budget oordoppen van Sony goed is. Voor de prijs is het bijna indrukwekkend hoe de oordoppen klinken. Ik heb duurdere oordoppen gehad die beroerder klonken dan dit. Je muziek voelt in eerste instantie wat minder groots en meeslepend aan, maar als je in de app van Sony je EQ-instellingen een beetje aanpast dan kom je al een heel eind. Al met al is het geen straf om rock, pop en dance nummers te luisteren over deze draadloze oortjes

Ik werk op een druk kantoor met veel pratende mensen en reis elke dag met de trein in de spits. Voor mij is actieve ruisonderdrukking daarom echt een uitkomst om mezelf wat beter af te kunnen sluiten van de buitenwereld. De Sony WF-C510 heeft geen actieve ruisonderdrukking, dus ik was dan ook sceptisch of deze draadloze oordoppen wel een goede match voor mij waren.

Dit is mij alles meegevallen. Het verbaast mij zelfs hoe goed de oortjes afsluiten en geluiden van de buitenwereld weten te weren. Op kantoor en in de trein heb ik de actieve ruisonderdrukking nauwelijks gemist. Doordat de oortjes zo goed passief dempen komen de bastonen goed tot zijn recht. Dankzij Sony’s Digital Sound Enhancement Engine (DSEE) klinken de oortjes beter dan ze zouden moet klinken voor de prijs.

Het oordeel:

Als je alles bij elkaar optelt, ben ik meer dan enthousiast over de Sony WF-C510. Het is erg prettig om muziek en podcasts te luisteren via de oordoppen en het verbaast mij hoe goed ze dempen zonder actieve ruisonderdrukking.

Om meer uit je geluidsbeleving te halen zou ik aanraden om een beetje met de EQ-instellingen in de Sony Headphones-app te spelen, zodat je het geluid iets meer kan afstellen naar je behoeftes. De oortjes klinken ook prima tijdens telefoongesprekken, alleen kan het zijn dat je verschil van geluidskwaliteit merkt wanneer je belt en als je muziek luistert.

De draadloze oortjes zitten prima in je oren. Ze sluiten goed af zonder dat ze te strak of te los in je oren zitten. Zowel de case als de oortjes zijn licht in gewicht. Persoonlijk vind ik het jammer dat de oplaadkabel niet wordt meegeleverd. Het is niet heel erg, maar het zo de omgekeerde wereld zijn als mensen een kabel erbij moet kopen omdat ze anders hun draadloze oortjes niet kunnen opladen.

De Sony WF-C510 zijn in vier kleuren te verkrijgen, zwart, wit, geel en blauw. De oordoppen zijn vandaag gelanceerd en zijn vanaf september te verkrijgen. Dus als je nog simpele draadloze oortjes zoekt met goed geluid en tegen een betaalbare prijs dan zou deze Sony oordoppen zeker overwegen.

Iconische Sony Walkman bestaat 45 jaar, maar wat maakte hem zo bijzonder?

Een maand lang heeft WANT-redacteur Sebastiën Hoek de JBL Live Beam 3 dagelijks getest. Hij heeft ze in diverse omgevingen gebruikt en dit zijn de dingen die hem opvielen.

In een zee van draadloze oortjes probeert ieder merk op een ludieke manier op te vallen. Zo ook JBL met de Live Beam 3. Ze zijn een van de eerste grote merken die een touchscreen toepassen op de case. In eerste instantie denk je dat het een geinige partytrick is, maar ik heb een paar situaties gehad waar ik de besturing op de case wel erg makkelijk vond.

In het dagelijks leven ben ik veel bezig met geluid en muziek. Zo heb ik meerdere draadloze en bedrade koptelefoons en oortjes in huis liggen van diverse merken waaronder Sony, BeyerDynamic, AKG, Senheisser, Apple en Bose. Ieder exemplaar gebruik ik voor iets anders en in verschillende scenario’s. Tussen 2020 en 2022 heb ik vergelijkbare draadloze oortjes van JBL gehad dus toen ik de Live Beam 3 uit de doos haalde was ik benieuwd of mijn geluidsbeleving hetzelfde zou zijn als toen en of ze de adviesprijs van 199 euro waar maken.

JBL Live Beam 3 ziet er op het eerste gezicht lomp uit

Het eerst wat ik dacht toen ik de oortjes uit de verpakking haalde was: ‘wat ziet die case er lomp uit.’ Maar naarmate ik hem wat langer heb gebruikt, is mijn menig iets bijgedraaid. Ja, de case is dikker dan bijvoorbeeld de case van de AirPods Pro 2 en hij is wel echt een hand vol, maar is het storend? Nee, dat niet. Het formaat went vrij snel en ervaar ik niet als storend als deze bijvoorbeeld in je broekzak zit. De zilverkleur die ik heb gekregen om te testen vind ik er vrij gelikt en futuristisch uitzien. Maar dat is smaak.

Ik kan mij ook voorstellen dat anderen kunnen denken dat het er juist wat kitscherig en gedateerd uitziet. De oordoppen zelf voelen een beetje goedkoop aan voor de prijs van 199 euro. Dit komt voornamelijk door de plastic behuizing. Waar de concurrentie op dit prijsgebied vaak meer premium aanvoelt, heeft JBL er voor gekozen om het simpel te houden. Van de behuizing moeten ze het niet hebben, maar dat wordt gecompenseerd met het geluid.

De gimmick van de case is natuurlijk het schermpje. JBL voegde bij de JBL Tour Pro 2 al eens een scherm toe op een case. Via het scherm kan je veel instellingen aanpassen. Je kan nummers doorspoelen, EQ aanpassen, volume regelen en je hebt zelfs een zaklampfunctie op de case. Al is deze is mijn eigen ogen een tikkeltje overbodig. Je zaklamp op je telefoon volstaat beter.

De besturing via de case is iets waar je aan moet wennen, omdat het niet heel gangbaar is. In veel gevallen tik je toch op je oortjes of gebruik je een smartphone om nummers voor- en achteruit te spoelen. Maar in sommige situaties vind ik het toch best handig. Als ik mijn telefoon in mijn zak heb zitten in de trein, en ik wil snel een EQ aanpassing doen omdat de muziek zich daarvoor leent, dan vind ik dit ideaal om via de case te doen. Zo krijg ik fijn geluid over mijn oren, zonder dat ik gelijk afgeleid word door bijzaken op mijn telefoon.

Hoe klinken de JBL Live Beam 3?

Voor wie van een groots en meeslepende geluidsweergave houdt, is bij JBL aan het juiste adres. Het geluid is gebalanceerd en de bastonen komen lekker uit de verf. Ideaal als je hedendaagse muziek luistert wat gemixt en gemasterd is naar de standaarden van nu. Het nadeel is dat de nummers die wat ouder zijn en niet geremasterd zijn, wat vlakker zullen klinken. Dit is enigszins aan te passen via de EQ instellingen, maar het verschil helemaal wegpoetsen lukt niet echt. Al met al vind ik de geluidkwaliteit heel goed voor de prijs.

De vooraf ingestelde EQ-instellingen vond ik persoonlijk iets tegenvallen. Dit hangt natuurlijk ook af van wat voor muziek je luistert. Maar bij dit soort voorgeprogrammeerde instellingen denk ik altijd dit de manier is hoe de fabrikant denkt dat de oortjes het beste tot hun recht komen. Maar dat gevoel kreeg ik hier jammergenoeg niet.

De instelling die ik zelf het prettigst vond als basis, is Studio. Voor mij gaf dit de meest gangbare geluidsweergave voor diverse soorten muziekstijlen. Naast Studio heb je ook Jazz, Vocal, Bass, Club en Extreme Bass. Deze kan je via de case en via de JBL Headphones app ook aanpassen. In tegenstelling tot andere fabrikanten heeft JBL de app goed in orde. Hij is overzichtelijk en makkelijk in gebruik.

Actieve Ruisonderdrukking heeft mij uit de brand geholpen

De JBL Live Beam 3 heeft een hele indrukwekkende ruisonderdrukking. In veel gevallen verdween het geluid echter naar de achtergrond. Daardoor komt logischerwijs de muziek beter naar voren. Maar toch was er een moment dat de ruisonderdrukking even tegenviel. Dit was op een winderige dag op een plek met veel hoogbouw, toegegeven dit is voor veel oortjes geen ideale omstandigheid, maar toch baalde ik dat de wind zo mijn microfoons inblies.

Desalniettemin ben ik wel enthousiast gebleven over de actieve ruisonderdrukking. Ik wil niet zeggen dat de Live Beam 3 de beste ruisonderdrukking heeft van dit moment, die eer gaat naar mijn mening nog steeds naar de Sony WF-1000XM5, maar ze komen zeker voor in mijn top 10.

Tijdens het testen heb ik ze ook geprobeerd op een feest waar een DJ aan het draaien was voor ongeveer 400 personen. Normaal draag ik in dit soort situaties gehoorbescherming, maar dit was ik die dag vergeten mee te nemen. Tuurlijk valt dit niet helemaal met elkaar te vergelijken, maar de JBL Live Beam 3 heeft er door zijn ruisonderdrukking er wel voor gezorgd dat ik zonder tinnitus naar huis ging. Ik had geen muziek aan, maar door de vorm van de doppen en de ruisonderdrukking van de oortjes was ik wel uit de brand geholpen.

Pasvorm en accuduur

Over de pasvorm is goed nagedacht bij JBL. Het gedeelte van de doppen die in je oor zitten doet, met een beetje fantasie, denken aan de vorm van een schelp. Hierdoor zit het geheel wat dieper in je oor. Als je het juiste siliconen opzetstukje gebruikt dan blijven ze stevig in je oren zitten zonder dat het gaat irriteren. Ik heb met een thuiswerkdag de oortjes heel de dag in gehad en ik had pas na zeven uur werken zoiets van nu moeten ze uit mijn oren. In vergelijking bij mijn AirPods Pro 2 heb ik dit al na twee a drie uur. De JBL Live Beam 3 zitten dus erg comfortabel.

De batterijduur ben ik ook erg over te spreken. Ik heb geen moment gehad dat ik zonder mijn favoriete muziek zat. Ik heb er niet extreem zuinig mee gedaan om energie te sparen en ik heb ze ook niet overmatig opgeladen. Hier kwam het scherm op de case ook weer handig van pas. Want in een oogopslag kon ik zien hoeveel accuduur de case en mijn oortjes hadden. Wanneer deze onder de 20 procent kwam heb ik ze pas opgeladen. Ik kon er met normaal gebruik wel twee a drie dagen mee doen totdat dit punt bereikt was.

Het verbinden van de oortjes ging vrij soepel op Android-telefoons. Op mijn iPhone voelde dit iets omslachtiger, maar dit komt vooral doordat het verbinden met AirPods goed is uitgedacht in het eco-systeem van Apple. Maar voor Android gebruikers kan ik de JBL Live Beam 3 zeker aanbevelen.

Waar heb ik ze getest?

Omdat ik de oortjes een maand lang heb kunnen testen, heb ik ze op meerdere situaties getest. Hierboven vertelde ik al hoe de JBL Live Beam 3 mijn redder in nood was tijdens een feest, maar dat was niet de enige plek waar ik er veel plezier van heb beleeft.

Voor mijn werk reis ik meerdere keren per week met de trein tijdens spitsuur. Ik hoef niemand te vertellen dat je omgevingsgeluid dan vrij hysterisch kan zijn. Pratende en bellende mensen, een conducteur door een intercom en de trein die van zichzelf vrij gehorig is. Tijdens mijn treinreizen luister ik het liefst podcasts en bij sommige oortjes is dit echt niet te doen. De Live Beam 3 lieten mij ook hier niet in de steek. Ja, ik hoorde nog steeds de omgevingsgeluiden, maar ver op de achtergrond.

Tijdens het gamen draag ik liever oordoppen dan een headset. Een koptelefoon gaat na een paar uur een beetje plakken en je oren zijn er om op een zeker punt ook wel klaar mee om opgevouwen te zitten. Ik speel niet zo veel multiplayer games, dus ik hoef ook niet uitvoerig te praten met anderen waar ik mee speel.

Voor deze test heb ik een paar uur Zelda: Breath of The Wild gespeeld en als je niet al meegenomen wordt door de gameplay dan geven de JBL Live Beam 3 je wel het laatste zetje. De pasvorm in combinatie met een het groots en meeslepende geluid zorgde voor een fijne ervaring tijdens het gamen.

Maar tijdens het sporten kwam de JBL Live Beam 3 echt goed tot zijn recht. De JBL oortjes blijven perfect in je oren zitten. Waar sommige oordoppen tijdens het hardlopen nog weleens de neiging hebben om los te schieten zaten de Live Beam 3 muurvast. Af en toe hoorde je in de sportschool wel een gewicht vallen als iemand deze iets te enthousiast losliet, maar ik heb geen last gehad van de rest van de omgevingsgeluiden.

Eindoordeel

Hoewel ik de case in eerste instantie een beetje lomp vond ogen, ben ik daar gedurende de afgelopen maand aardig van bijgedraaid. Voor een adviesprijs van 199 euro vind ik de plastic behuizing van de oortjes een beetje goedkoop aanvoelen en verwacht ik meer een premium kwaliteit.

Daarentegen zijn de belangrijkste aspecten van draadloze oortjes keurig op orde. Het geluid is over het algemeen goed, de actieve ruisonderdrukking stelt in veel situaties niet teleur, de pasvorm is vrij comfortabel voor langdurig gebruik en de batterij gaat lang mee. En laten we eerlijk zijn, dat zijn voor de meeste mensen toch de belangrijkste overwegingen bij het kopen van oordoppen.

Het scherm op de case vind ik een leuke toevoeging, maar ik vind het niet een echte gamechanger. Hij is zeker niet overbodig en komt in sommige situaties vrij goed van pas. Maar een bediening via de oortjes zelf heeft meer mijn persoonlijke voorkeur. Misschien als de functionaliteiten in de toekomst meer worden uitgebreid en de case zorgt ervoor dat jij je smartphone echt in je zak kan laten zitten, dat een display dan meer perspectief biedt.

De prijs van 199 euro vind ik aan de dure kant, omdat je voor 50 euro al oordoppen hebt uit een hoger segment. Maar op het moment van schrijven is de JBL Live Beam 3 in meerdere winkels afgeprijsd rond de 160 euro. Dit is ook veel geld, maar voor dit bedrag vind ik de oortjes van JBL een heel goede deal. Ik vertelde dat ik in het verleden ook vergelijkbare JBL oordoppen heb gehad, maar in vergelijking met de Live Beam 3 worden die doppen in een keer weggeblazen. En dat is maar goed ook!

Sonos staat voor wanhopige keuze omtrent zijn app

Hoewel robotstofzuigers al een lange tijd op de markt zijn, weten ze niet in alle gevallen te overtuigen. Kan de Eufy S1 Pro daar verandering in brengen?

Stofzuigen is misschien wel het huishoudelijke klusje waar ik het meest een hekel aan heb. Ben je net klaar, zie je de eerste nieuwe stofdeeltjes alweer liggen. Het is dus nooit klaar en dat kan behoorlijk frustrerend zijn. De Eufy S1 Pro robotstofzuiger kan daarvoor een oplossing zijn?

Maar niet alleen kan die stofzuigen, maar ook nog eens dweilen. Doet de robotstofzuiger écht wat die belooft, of is het een lomp ding dat overal tegenaan knalt en alles laat liggen? WANT-redacteur Jeroen Kraak probeerde de Eufy S1 Pro een paar weken.

De S1 Pro: de nieuwste robotstofzuiger van Eufy

Eufy maakt al jarenlang robotstofzuigers en de S1 Pro is de beste wat het bedrijf te bieden heeft. Dat zie je dan ook meteen terug in de prijs, want 1.499 euro voor een robotstofzuiger is dan ook een enorme prijs. Ja, dit apparaat is dus duurder dan bijvoorbeeld een OLED-tv van Samsung of LG of een iPhone 15 Pro Max.

Het basisstation van de Eufy S1 Pro

Als je eenmaal besloten hebt om er toch een aan te schaffen, valt een ding op: deze robotstofzuiger zit in een enorme doos. Je zou haast bijna denken dat er een sarcofaag met een farao erin verstopt zit. Toch heeft die grootte een reden, het basisstation van de stofzuiger is vrij groot, waardoor die best wel wat ruimte in het huis inneemt.

Dat basisstation is met een paar simpele klikken in elkaar te zetten. Je hoeft alleen een stofzuigerzak, een flesje zeep en het waterreservoir erin te zetten. Vervolgens koppel je de stekker en steek je die in het stopcontact, koppel je ‘m met het internet en je bent klaar met het basisstation.

Hoewel dat basisstation van de Eufy S1 Pro vrij trendy en modern ontworpen is (het is bijna Rotterdam Centraal), is het toch al gauw een meter hoog. Je wil ‘m dus niet heel graag in de woonkamer kwijt. Toch ben ik er zelf helaas niet aan ontkomen, omdat het advies is dat hij minstens 1,5 meter vrije ruimte moet hebben om optimaal in en uit te rijden. Ik noem het ook wel liefkozend de toren van Sauron als ik bezoekers heb.

Zo werkt de robotstofzuiger

De robotstofzuiger zelf is ook eenvoudig gebruiksklaar te maken. Het enige wat je daarbij moet doen is de twee borsteltjes inklikken. Zet ‘m vervolgens in het basisstation en je bent klaar om te gaan. Deze hele voorbereiding van alles klaarmaken duurt ongeveer een kwartiertje. Alleen nog een naam erbij verzinnen, want dat hoort toch wel bij een robotstofzuiger.

Als eerste laat je de Eufy S1 Pro een plattegrond van je woning maken. Zet dan ook alle deuren open zodat het apparaat overal kan komen. En die plattegrond is ontzettend handig, want hij herkent makkelijk de verschillende kamers en kan zo een optimaal schoonmaakplan ontwikkelen.

En die plattegrond is ontzettend nauwkeurig. De robotstofzuiger rijdt nergens tegenaan. Hij manoeuvreert zich zelfs makkelijk tussen de poten van de eetkamerstoelen zonder ergens tegenaan te knallen. Hij rijdt dus nog zorgvuldiger dan Sergio Perez tijdens een Formule 1-kwalificatie. De app geeft precies weer als er een voorwerp op de grond ligt. Toch lijkt die af en toe moeite te hebben om de logische route te vinden. Vooral bij stoelen kan hij soms nog een extra rondje maken in plaats van rechtstreeks zijn route te vervolgen.

Goede resultaten

Het voordeel van de robotstofzuiger van Eufy is dat hij, in tegenstelling tot Perez, geen sporen achterlaat. Want man, wat maakt dat apparaat ontzettend goed schoon. Er blijft echt geen stofje achter, of het nu tapijt of een harde vloer is. Ook over drempels rijdt hij moeiteloos heen, zodat het een ideaal apparaat is als je een appartement hebt. En voor een stofzuiger maakt die zeker niet veel geluid.

Maar de Eufy S1 Pro zuigt niet alleen het stof weg, het dweilt ook nog eens een keer. Net zoals de zuigkracht kan je daarbij ook kiezen hoe hard hij zijn best moet doen. Dat doe je heel simpel in de app.

Ook die resultaten zijn goed te noemen. De vloer is stralend schoon en op mijn tegelvloer laat die geen strepen achter. Het vuile water neemt hij meteen weer mee en loost hij in een speciale bak. Die is heel makkelijk uit het apparaat te tillen en te legen in de afvoer. Wel is het aan te raden om dit misschien in het toilet te doen, want soms stinkt het echt enorm. Een teken dat de Eufy S1 Pro goed zijn werk doet.

Prijs en conclusie

Dit klinkt misschien als een lofzang, maar de Eufy S1 Pro heeft ook een nadeel en dat is behoorlijk groot: de prijs. Want deze robotstofzuiger is echt niet goedkoop. Hij kost je 1.499 euro en dat is zelfs voor een robotstofzuiger met de laatste technieken een flinke prijs. Hij zit hiermee op gelijke hoogte als de Roomba Combo 10 Max. De Dyson 360 Vis is met 1.299 euro goedkoper, maar deze heeft dan weer geen dweilfunctie.

Toch zou ik als ik zoveel geld tot mijn beschikking had, zeker de Eufy S1 Pro kopen. Het neemt je ontzettend veel werk uit handen en die tijd kun je aan veel leukere dingen besteden. Bovendien is hij op den duur ook goedkoper dan een schoonmaker. Houd er echter wel rekening mee dat sommige onderdelen wellicht vernieuwd moeten worden, zoals bijvoorbeeld de dweilborstel, stofzuigerzak en schoonmaakmiddel voor vloeren.

De Eufy S1 Pro zorgt in ieder geval voor flink wat minder ruzie met je partner over schoonmaken en misschien is dat in plaats van 1.499 écht onbetaalbaar.

Philips Hue brengt zijn goedkoopste plafondlampen ooit uit

Motorola heeft met de razr 50 ultra een nieuwe vouwtelefoon aan zijn aanbod toegevoegd. Is het de beste Android fliptelefoon van dit moment?

Apple is er nog niet aan begonnen, maar Androidfabrikanten gaan lekker op de opvouwbare smartphone. De technologie is nog redelijk nieuw, maar Motorola is op dit gebied langzaam maar zeker een veteraan aan het worden. In 2022 maakte het zijn eerste moderne razr-toestel en inmiddels zijn we bij de derde generatie aangekomen.

Of je hem ook daadwerkelijk wil kopen is een tweede. WANT-redacteur Jeroen Kraak vloog naar New York, maakte kennis met het toestel en nam hem mee om hem twee weken lang dagelijks te gebruiken. Dit waren zijn bevindingen.

Het uiterlijk van de Motorola razr 50 ultra

De Motorola razr 50 ultra valt op. Natuurlijk niet alleen vanwege zijn vormfactor, maar ook zeker door de kleurenopties die ermee gepaard gaan. Felle kleuren als knalgroen, roze en oranje zijn eyecatchers.

De meest veilige kleur is donkerblauw, maar dan ben ik echt heel voorzichtig. Het is een uitgesproken toestel voor een vlaggenschip, zeker in combinatie met een speciaal hoesje dat voorzien is van een riem. Ik zie het zo snel gebeuren, maar wie hem als tas wil dragen heeft de mogelijkheid.

Een Fashion Statement, zo zou ik de Motorola razr 50 ultra bijna willen noemen. Al gaat dat wel een stuk verder dan de kunstleren achterkant en de kleurenopties. Het scherm aan de voorkant bleek in de afgelopen weken namelijk de absolute aantrekkingskracht te zijn.

Scherm

Over een statement gesproken, Motorola kiest aan de voorkant voor een 4-inch scherm dat de gehele cover beslaat. Zelfs de camera’s worden omringd door het scherm. Iets wat Samsung met zijn Flip-modellen bijvoorbeeld nog achterwege laat. Misschien is het wat overbodig, maar het geeft de smartphone een strak ontwerp.

En dat scherm is voor mij de voornaamste reden om voor deze vouwtelefoon te gaan. Het bijzondere is dat je haast elke app op dat scherm kunt bedienen. Of het nu Instagram, Google Maps, of WhatsApp is, je opent ‘m en start ‘m simpel op dat scherm. En dat is dan ook de reden dat ik de smartphone ook verdomd weinig heb opengeklapt.

Maar beide schermen zijn ook van prima kwaliteit. Motorola kiest voor AMOLED met een maximale verversingssnelheid van 165 Hz en 2400 nits helderheid. Zelfs met 32 graden op het buitendek van een boot in de felle zon zie ik alles prima op mijn scherm.

Het 6.9-inch scherm aan de binnenkant heeft eveneens een 165 Hz AMOLED-scherm. Daarnaast heeft het met 3000 nits een iets grotere piekhelderheid (al vraag ik me bijna af zoveel nits echt nodig zijn). Ook dat is een heerlijk scherm om bijvoorbeeld je favoriete content op Netflix te kijken. Waar ik wel aan moest wennen, was de verhouding, want doordat het een vouwtelefoon is, is het scherm wat langwerpiger, maar wel wat smaller dan de gemiddelde ‘candybar-smartphone’.

Het kleinere scherm aan de voorkant

En die apps zien er ook wat anders uit aan de voorkant, omdat ze niet allemaal geoptimaliseerd zijn voor het kleinere scherm. Het viel op, maar storen deed het me niet. Instagram is daar een voorbeeld van. Hoewel Stories bijvoorbeeld niet helemaal te zien zijn (door een vierkant scherm in plaats van rechthoekig), scrolde ik er heel simpel doorheen en was ik echt up-to-date. Ik gebruikte Instagram zelfs vaker op het kleine dan het grote scherm. En eigenlijk is het ook wel zonde dat het zo werkt, want ik ben minder geneigd mijn smartphone in mijn zak te steken.

Toch is de belangrijkste functie op die voorkant voor mij Google Gemini. Die is wel geoptimaliseerd en daarmee kun je in een handomdraai alles vragen wat je wilt. De smartphone is onbedoeld de ideale AI-assistent. Een compacte AI-gadget die in je handpalm past. En waar hebben we dat eerder gehoord? Precies de Rabbit R1! Die kan door de Motorola edge 50 ultra definitief in de prullenbak worden gesodemieterd, voor zover je dat nog niet had gedaan.

In New York vroeg ik Gemini welke restaurants in Chinatown een echte aanrader zijn, en via Google Maps wist ik precies hoe ik moest lopen. Hoewel ik het richtingsgevoel heb van een dronken meeuw in een storm, is verdwalen geen optie meer.

Processor

Aan de binnenkant van de smartphone kiest Motorola, net zoals bij de edge 50 ultra, weer niet voor de snelste chip op de markt, maar voor de Snapdragon 8S Gen 3. Bij navraag bij Motorola zelf zegt het bedrijf dat deze chip voldoet aan alle taken die de gebruikers willen en dat er dus geen gewone 8 Gen 3-chip nodig is. Al zou je het misschien bij een smartphone van deze prijs wel mogen verwachten.

En eigenlijk heb ik zelf geen problemen ondervonden met de chip. Als ik wisselde tussen verschillende apps ging dat allemaal soepel en ook als ik een game speelde in de metro ging dat van een leien dakje, al kon de telefoon af en toe toch behoorlijk warm worden.

Batterij

Waar ik minder enthousiast over ben is de accuduur, en dat komt deels door het ontwerp van de Motorola razr 50 ultra. Batterijen zijn niet zo makkelijk in te bouwen in vouwtelefoons, dus makers doen concessies bij de capaciteit. Zo heeft dit exemplaar een accu van 4000 mAh. Dat is minder dan de capaciteit bij een regulier Android-vlaggenschip dat niet opvouwbaar is.

Natuurlijk hoeft de capaciteit niet alles te zeggen, aangezien bijvoorbeeld de iPhone Pro Max een minder grote accu heeft dan een Samsung Galaxy S24 Ultra, maar wel langer meegaat. Dat heeft alles te maken met softwareoptimalisatie en de zuinigheid van bijvoorbeeld de chip. Zelf haalde ik op reis constant het einde van de dag niet. Vooral door veel foto’s en video’s maken gaat het batterijpercentage van de smartphone sneller omlaag dan mijn creditcardsaldo in New York, wat een hele prestatie is.

Het voordeel is echter wel dat je de batterij razendsnel weer oplaadt. Dat kan door middel van 45W turbocharge.

Camera’s

Waar de batterij bij de Motorola razr 50 ultra tegenvalt, is dat niet het geval met de camera. Ook daar heeft Motorola concessies gedaan. Bij een gewoon vlaggenschip zitten normaal gesproken drie lenzen op de achterkant; bij een vouwtelefoon is dat onpraktisch aangezien je dan te veel van het beeldscherm wegneemt. Toch heb ik die extra lens niet gemist.

Met de 50-megapixelhoofdcamera schiet ik heerlijke beelden in New York, en zelfs in het donker werkt die prima, zoals je in de Chinatown-foto ziet. Motorola heeft ervoor gekozen om de tweede camera te vervangen ten opzichte van de razr 40 Ultra. Er zit nu een telelens met twee keer optische zoom in plaats van een groothoeklens.

En ook dat zoomen ging me behoorlijk goed af. Deze lens weet de hoofdcamera goed aan te vullen. Daarnaast is er ook nog een 32-megapixelselfiecamera, die vergelijkbaar is met haast elke andere smartphone.

Het fijnste is dat je door de vouw ook makkelijk je hoofdcamera als selfiecamera kunt gebruiken. En dat is ideaal, want voor een weinig fotogeniek persoon als mezelf lukken selfies eindelijk. Je hoeft alleen maar op scherm te tikken, waarna de camera automatisch een foto maakt.

Software

Toch maakt de software van Motorola de camera’s op de smartphone echt bijzonder. Als je bijvoorbeeld je smartphone half opvouwt, verandert je smartphone in een ouderwetse camcorder. Zo kun je heel makkelijk je omgeving filmen. De 4K 60fps kwaliteit levert dan ook mooie beelden op.

Als je ‘m opengevouwen op tafel zet, kun je juist weer heel makkelijk TikToks en Stories opnemen. De onderkant van het scherm gebruik je dan juist weer voor de instellingen. Dus ook onder de toekomstige influencers onder ons die wél fotogeniek zijn, is het een fijne toevoeging.

AI

Motorola’s eigen AI is ook een fijne toevoeging op de software. In samenwerking met Google zorgt het er in ieder geval voor dat je het meeste uit de telefoon haalt. Geinig is bijvoorbeeld het feit dat het toestel een foto maakt op het moment dat je naar de camera lacht.

Ook kun je de AI van Motorola zelf een achtergrond laten maken. Het enige nadeel is dat hij soms Nederlands niet helemaal begrijpt. Ik vroeg hem om een achtergrond in de stijl van Vincent van Gogh te maken en het toestel bleef maar laden. In het Engels was het echter zo gepiept.

Android-updates

Tegenvaller is dan wel weer dat de Motorola razr 50 ultra maar drie jaar aan systeemupdates krijgt. Dat is weinig, want menig Samsung-toestel loopt inmiddels rond met 7 jaar aan ondersteuning en ook de Pixel-smartphones krijgen veel langer ondersteuning.

Motorola geeft als reden dat gebruikers niet langer dan drie jaar met een toestel doen. Dat mag dan wel zo zijn, maar de concurrentie in deze prijsklasse zet juist in op langer gebruik. Beter voor de planeet en beter voor de portemonnee. Dus die reden is vrij makkelijk gevonden. Te makkelijk.

Motorola razr 50 ultra: prijzen en beschikbaarheid

Over die prijsklasse gesproken. De Motorola razr 50 ultra heeft een pittig prijskaartje. Voor 1.199 euro haal je de smartphone in huis. Iets dat bij een opvouwbare telefoon past, maar mensen naar mijn idee niet snel voor een Motorola neer zullen leggen.

@wantnl

De nieuwe Motorola razr 50 Ultra is hier, maar wat zijn de beste functies? #android #motorola #motorolarazr #razr #smartphones #razr50ultra #techtok

♬ origineel geluid – WANT

Er is wel een alternatief beschikbaar. De goedkopere razr 50 heeft een kleiner scherm aan de buitenkant, iets mindere specificaties en een prijskaartje van 899 euro.

Motorola razr 50 ultra: kopen of laten liggen?

1.199 euro is veel geld, maar tegenwoordig helaas ‘normaal’ voor een high-end smartphone. Zonder de meest recente chip en een gebrek aan langdurige Android-updates twijfel ik of de Motorola razr 50 ultra voor die prijs echt veel verkocht zal worden.

Desondanks is de Motorola razr 50 ultra voor mij een heerlijke smartphone, wat vooral komt door het grote en goede scherm aan de voorkant. Het zorgt er echt voor dat je je smartphone minder vaak openklapt doordat ook apps daarop gewoon goed werken, hoewel ze niet allemaal geoptimaliseerd zijn. Het is onbedoeld mijn favoriete AI-gadget geworden. En dat ik nu eindelijk fatsoenlijke selfies kan nemen, is helemaal mooi meegenomen.

De Clam Blaze is de nieuwste koptelefoon van het Nederlandse merk Fresh ’n Rebel. Want-redacteur Lucas van de Wetering heeft het apparaat uit mogen testen en laat je alles weten over dit bakbeest.

Fresh ’n Rebel is een redelijk nieuw Nederlands merk die zich vooral focust op koptelefoons, oordopjes en bluetooth speakers. De nieuwste koptelefoon, de Clam Blaze, is nu uit en hij is zeker niet duur.

De prijs van koptelefoons loopt de laatste tijd wel redelijk op met koptelefoons die meer dan 400 euro kosten, maar Fresh ’n Rebel pakt dit anders aan. Toch is de prijs niet het enige wat een koptelefoon kan maken of kraken, hoe presteert de Clam Blaze voor de rest?

Fresh ’n Rebel Clam Blaze is een goedkoop, maar compleet pakket

Fresh ’n Rebel biedt een breed assortiment aan koptelefoons voor allerlei verschillende prijzen. Je kan bij het Rotterdamse bedrijf al een koptelefoon aanschaffen vanaf 40 euro. Deze prijzen lopen verder op tot de 200 euro. Maar de Clam Blaze blijft hier mooi in het midden met een prijskaartje van 69,99 euro.

Wanneer je de Clam Blaze aanschaft krijg je uiteraard de koptelefoon, hierbij heb je de keuze uit zes verschillende kleuren. Ook krijg je een USB naar USB-C oplaadsnoer die de kleur van je koptelefoon matched. Om het af te maken krijg je ook een klein opbergtasje bijgeleverd.

Fresh ‘n Rebel Clam Blaze features

De Fresh ’n Rebel Clam Blaze komt met verscheidene functies, waarvan sommige beter werken dan anderen.

Werkt lekker

Ten eerste heeft de Clam Blaze een fantastische noise cancelling, ook tegen de wind. Je hoeft nog geen muziek aan te hebben of luisteren naar andere wordt al een uitdaging. Je hebt ook geen last van het nare ruisende geluid van de wind tijdens een storm.

Verder hoef je ook niet direct je telefoon erbij te pakken als je de Clam Blaze van Fresh ’n Rebel gebruikt. Het apparaat heeft een spraak assistent en ook nog eens dubbele ENC-microfoons waarmee bellen een makkie is. De connectie met je telefoon blijft ook goed werken, de koptelefoon maakt gebruik van Bluetooth 5.2 en kan met twee apparaten tegelijk verbinden.

Ten slotte heeft de koptelefoon een batterijduur van ongeveer 80 uur, dit is een lekker lang. Gelukkig duurt het ook niet lang voordat je Clam Blaze weer vol is. Het duurt ongeveer twee uur voordat het apparaat weer op de 100% zit. Dit is 10 minuten opladen voor drie uur muziek luisteren.

Leuk idee, mindere uitvoering

Toch werkt niet alles even lekker bij de Clam Blaze. De koptelefoon heeft een auto-pauze functie met on-ear detectie, maar dit werkt niet zo lekker. Het apparaat kan nogal moeite hebben met het detectie gedeelte. Het kwam regelmatig voor dat de koptelefoon uit het niets stopte met muziek draaien, terwijl hij wel gewoon op mijn hoofd zat. Dit gebeurde vooral veel wanneer ik een bril droeg. Het is zeker een groot irritatiepunt als je muziek om de zoveel seconde stopt.

Verder zijn de gekozen knoppen op de Clam Blaze van Fresh ’n Rebel ook zeker een interessante keuze. De play/pauze knop is het logo van Fresh ’n Rebel, en ze hebben dit een drukknop gemaakt. Maar de echt interessante keuze is de volumeknop op de koptelefoon. Dit is een klein tandwieltje waar je aan moet draaien. Dit werkt niet helemaal ideaal aangezien het toch redelijk vaak voorkomt dat je persongeluk het volume ermee verandert terwijl je de koptelefoon beter op zet.

Lekker geluid

Dan komen we aan bij het belangrijkste onderdeel van een koptelefoon; het geluid. Dit is gelukkig een van de grootste pluspunten van de Clam Blaze. De Fresh ’n Rebel heeft helaas geen software, dus je kan niks aan geluidsinstellingen veranderd, het is dan ook superfijn dat dit niet nodig is.

De koptelefoon is heeft lekker duidelijk en warm geluid, je hoeft dus niet bang te zijn voor schel geluid. Ook heeft de Clam Blaze een prima bass die niet te storend is. Er valt niet veel negatiefs te zeggen over de geluidskwaliteit, al helemaal niet voor 69,99 euro.

Niet zo mooi, maar zit wel lekker

Ten slotte komen we aan bij het ontwerp van de koptelefoon. De Clam Blaze is beschikbaar in zes kleuren; grijs, blauw, lila, zand, donkergrijs en groen. Al zijn sommige kleuren mooier dan anderen, wint de koptelefoon van Fresh ’n Rebel geen schoonheidsprijzen. Vooral de felle kleuren zijn zeker voor de liefhebber. Het is ook verassend dat er geen optie is voor een simpel zwart of wit koptelefoontje.

Verder weet ik niet of koptelefoontje helemaal het juiste woord is voor de Clam Blaze, het ding is redelijk groot. Het is zeker een bakbeest. Dit is niet supermooi, maar hij wordt er gelukkig niet al te zwaar door. De koptelefoon zit best lekker. Hij zit strak om je hoofd, maar het voelt niet alsof platgedrukt wordt. Toch had de band wel een kussentje kunnen gebruiken, in plaats van de rubberen band die hij nu heeft.

Korte samenvatting van de Fresh ‘n Rebel Clam Blaze…

De Clam Blaze van Fresh ‘n Rebel heeft zeker een goede prijs/kwaliteitsratio. Vooral op het gebied van geluid is de koptelefoon verassend goed voor het geld wat je eraan kwijt bent. Wel is het apparaat een echt bakbeest met redelijk opvallende kleuren. Het is geen koptelefoon die ik snel buitenhuis zou dragen, maar voor een heerlijke muzieksessie in het thuisfront is de Clam Blaze een top optie.

De Clam Blaze kan zeker aangeraden worden, zeker als je geen extreem groot budget hebt. En dan is het al helemaal leuk dat de koptelefoon van een Nederlands bedrijf komt, lekker Rotterdams. Zoals eerder benoemd kost de koptelefoon 69,99 euro en is hij beschikbaar in zes kleuren op de website van Fresh ’n Rebel.

Motorola Edge 50 Ultra: een van de uniekste Android-telefoons van dit moment

Motorola heeft drie verschillende Android-smartphones uitgebracht in zijn nieuwe Edge 50-lijn met de Ultra als het topmodel. Een mooi model die zichzelf niet alleen staande houdt door het uiterlijk, aldus WANT's Jeroen Kraak.

Het is als Android-smartphonemaker lastig om op te vallen. Er zijn zoveel merken die allemaal hun eigen vlaggenschip hebben dat het moeilijk is om echt onderscheidend te zijn. Toch weet Motorola alle aandacht naar zich toe te trekken met de Edge 50 Ultra.

Hoe dat komt? Het ontwerp van de smartphone is opvallend te noemen, door echt hout of kunstleer. Leuk natuurlijk, maar is het ook echt waard om de Android-smartphone te kopen?

Motorola Edge 50 Ultra is uniek staaltje smartphone

Toen ik een aantal maanden geleden aanwezig was bij de presentatie van de nieuwe Edge 50-lijn van Motorola, viel een toestel me direct op. Eentje die ik graag eens uitvoerig zou willen testen: de Edge 50 Ultra. Dat kwam vooral door het uiterlijk: er was keuze uit verschillende kleuren kunstleer en echt hout als afwerking.

Waar normale Android-vlaggenschepen vrij zakelijke kleuren hebben in de trant van 50 tinten grijs, zwart en heel af en toe een exotisch uitstapje naar donkerpaars of blauw, is het vaak veel van hetzelfde. Niet dat het verkeerd is, maar het mist wat karakter.

Goed, de OnePlus 12 heeft dan wel weer dat karakter door zijn bijzondere achterkant, maar heel fraai kan je dat ontwerp niet noemen. Hoe anders is dat met de Motorola 50 Edge. Hij is strak, stijlvoel en het hout biedt qua gevoel een compleet andere ervaring.

Ook de camera aan de achterkant is door dat houten design netjes weggewerkt. Goed, die plek steekt wel wat uit, maar de lenzen zitten echt prachtig in het houten chassis verwerkt. Eerlijk is eerlijk: de Android-smartphone heeft hierdoor echt een prachtig uiterlijk.

Gebogen schermranden zorgen ervoor dat het toestel een extra goede uitstraling krijgen, maar toch had Motorola het beter weg kunnen laten. Ze zorgen, ondanks de schoonheid, voor redelijk wat frustratie. Vooral tijdens het versturen van berichten, met name bij WhatsApp, zijn foutjes snel gemaakt of reageert het toetsenbord niet naar behoren.

Er is mee te leven, dat leer je vanzelf. Maar het geeft wel een beetje een bittere nasmaak terwijl de Android-smartphone eigenlijk fijn in gebruik is.

Prestaties van Motorola Edge 50 Ultra

Dat komt mede door de Snapdragon 8s Gen 3-processor en de 16 GB RAM. Meer dan voldoende om je dagelijkse taken uit te voeren of nieuwe mobiele games te spelen. Die kun je er trouwens in grote getale opzetten, want met de opslagcapaciteit van 1 TB heb je er voldoende ruimte voor.

Het OLED-beeldscherm van de Motorola Edge 50 Ultra bevalt overigens ook. De maximale helderheid van 2500 nits en ververssinnsnelheid van 144Hz laten je niet alleen soepel door het scherm scrollen, maar zorgen er ook voor dat het toestel buiten optimaal te gebruiken is. Video’s zien er fantastisch uit en kleuren spatten van het scherm.

In de Android-smartphone zit een 4500 mAh-batterij waar je het normaal gesproken wel een hele dag mee uithoudt. Het fijne aan dit model is dat je deze razendsnel oplaadt. Met een speciale oplader (125W) laadt je het toestel binnen 30 minuten helemaal op. Ga je voor draadloos doe je het met een vermogen van 50W.

De camera

Aan de achterkant van de Motorola Edge 50 Ultra zitten drie camera’s. Een 50 megapixel hoofdcamera, een 50 megapixel ultragroothoeklens en een 64 megapixel telefoto-camera met 3x optische zoom. Aan de voorkant zit dan nog een 50 megapixel selfiecamera.

Deze camera’s doen het goed en foto’s zien er qua kleuren natuurlijk uit. Vooral de scherpte valt op, waardoor je zelfs de kleinste details ziet. Ook in het donker doet de camera prima zijn werk, al is het wel afhankelijk van waar je de focus op legt.

De foto’s zelf kan je bovendien heel makkelijk bewerken door bekende AI-Android-functie’ ‘s zoals de magische gum. Als je een foto opent, krijg je standaard aanbevolen acties van Google te zien. Daarnaast is het ook fijn om de pro-modus en speciale functies te gebruiken. Zo selecteer je bijvoorbeeld heel makkelijk een spotkleur en met tilt-shift kies je heel simpel welk deel van een foto je wil vervagen.

Android 14 is een beest

De Motorola Edge 50 Ultra draait op Android 14 zoals ik dat het liefste zie. Met andere worden: zonder overdreven schil en niet teveel standaard apps. Een soort stock Android-ervaring die je zelf naar eigen wens kunt instellen, dus.

Wel zijn er een aantal Motorola-apps aanwezig. Zo kan je bijvoorbeeld door middel van AI je achtergrond afstellen op je kleding, door bijvoorbeeld een foto van je trui te maken. Een leuke gimmick, maar niet wereldschokkend.

Wat wel wat jammer is, is dat deze smartphone maar drie grote Android-updates krijgt en vier jaar veiligheidsupdates. Vroeger was dat normaal, maar naast Apple hebben tegenwoordig ook Google en Samsung een updatebeleid van vijf tot zeven jaar. En dat is bij een vlaggenschip waar je redelijk wat geld voor uitgeeft ook wel zo eerlijk.

Dan blijft er nog een ding over: de prijs. Je betaalt voor de Motorola Edge 50 Ultra 999 euro. Motorola weet dus net binnen die psychologische 1000 euro-grens te blijven. En dat is zeker geen gekke prijs als je bedenkt dat je er 1 TB opslag bij hebt.

Al met al is weet Motorola een prima smartphone af te leveren waarmee je prachtige foto’s maakt en zeker de blits maakt als je ‘m uit je zak haalt. Alleen blijft het wel heel jammer van die schermranden.

Apple bracht naast de M4 iPad Pro ook de M2 iPad Air uit. Maar is het een goed exemplaar om te kopen of kan je 'm beter links laten liggen?

Tim Cook noemde Let Loose de grootste dag voor de iPad sinds de lancering van het eerste model. Tijdens het evenement kondigde Apple de nieuwe versies van de iPad Pro en iPad Air aan.

En hoewel Tim Cook met zijn woorden waarschijnlijk vooral doelde op de dunste iPad Pro ooit en het nieuwe OLED-scherm, is er dus ook nog die Air. Maar is die laatste een ideaal model om te kopen, of kun je ‘m beter laten liggen?

De nieuwe M2 iPad Air van Apple

Zelf ben ik een fervent gebruiker van de iPad Air. Ik gebruik de tablet vooral thuis, zodat ik buiten mijn werk om nooit mijn laptop hoef te gebruiken. Voor mij is dat veel fijner dan priegelen op een iPhone-scherm. Al die WhatsApp-meldingen staan op een iPad ook niet doorlopend in beeld. Ik heb al die kracht van de Pro dus totaal niet nodig. Toch zou ik wel willen dat ik af en toe gewoon kan werken op mijn iPad.

De grootste vernieuwing aan de iPad Air zit aan de binnenkant. Het is de M2-chip die ook in onder andere de MacBook zit, maar toch niet helemaal hetzelfde is. Toch is er een klein verschil, want deze heeft een core minder, waardoor er dus iets minder rekenkracht is.

In de praktijk merk je dat nauwelijks. De iPad Air is nog steeds enorm snel. Zo snel dat mensen die casual een tablet gebruiken al die kracht niet eens nodig hebben. Pas als je echt op je iPad gamet of zwaardere apps zoals Final Cut Pro of Adobe-apps voor videobewerking gebruikt, zal je echt een verschil merken. Maar als je die programma’s vaak gebruikt, is de iPad Pro de betere keuze.

Daarnaast is er nu ook een 13-inch versie van de iPad Air, omdat er volgens Apple vraag was naar een groter model. Wij hebben de 11-inch versie getest, maar de 13-inch variant zou wel eens de echte gamechanger kunnen zijn. Voor een 13-inch tablet ben je nu veel goedkoper uit met de iPad Air dan met de iPad Pro. De nieuwe 13-inch Pro kost minstens 1.569 euro, terwijl de Air al vanaf 969 euro beschikbaar is.

Weinig nieuws aan de iPad Air

Terug naar die 11-inch versie. Het scherm is prachtig, maar amper verbeterd ten opzichte van de vorige iPad Air uit 2022. Dit is nog steeds een Liquid Retina-scherm, maar wel helderder. En eigenlijk is het logisch dat Apple hiervoor kiest, want zo onderscheidt de iPad Pro met OLED-scherm zich. Ondanks dat het een LCD-scherm is, zijn de kleuren prima en ziet alles er realistisch uit.

Wat wel tegenvalt is dat dit scherm nog steeds maar een verversingssnelheid heeft van 60 Hz. Je zou bij een apparaat in deze prijsklasse toch best wel 120 Hz mogen verwachten. Daardoor zien bewegingen er soepeler uit. Concurrent Samsung heeft dit wel in de Galaxy Tab S9 zitten.

Is er nog meer vernieuwd aan M2 iPad Air? Eigenlijk niet. Het design van de iPad is onveranderd. Wat wel opvalt, is de nieuwe plek van de selfiecamera: deze zit nu in landschapsmodus in plaats van aan de bovenkant van de tablet. Een prettige upgrade! De vingerafdrukscanner zit nog steeds aan de zijkant. Net als bij de verversingssnelheid vraag je je af waarom dit niet is aangepakt. In 2024 mogen we toch wel Face ID bij de Air verwachten, toch?

Ook aan de batterijduur lijkt niet veel veranderd. Apple zegt zelf dat de batterij ongeveer 10 uur meegaat. Zelf kwam ik op zo’n 11 uur uit bij allround gebruik. Denk hierbij aan surfen, gamen, Netflixen en even wat aan een foto priegelen. Dat is prima voor een tablet.

Wel of niet upgraden?

Toch is er nog een kleine positieve verandering. Het basismodel komt nu met 128 GB opslag, een flinke verbetering ten opzichte van de 64 GB van zijn voorganger. Voorheen moest je direct naar 256 GB als je meer ruimte wilde, wat best onhandig was. Met 128 GB als standaard biedt Apple nu een betere balans tussen de verschillende opslagopties.

Als je een iPad Air hebt uit 2022 hoef je echt nog niet te upgraden voor dit model, daarvoor zijn de vernieuwingen te minimaal. Echter betekent dat niet dat het een slechte tablet is. Integendeel, het is nog steeds een prachtig apparaat dat meedoet in de top.

Het is dan ook echt de vraag naar wie Apple op zoek is met deze tablets. Voor casual gebruikers is de gewone iPad een betere keuze, die bovendien 300 euro goedkoper is. Ook de vorige versie van de iPad Air is een aantrekkelijk alternatief. Daarentegen zijn mensen die maximale prestaties nodig hebben, bijvoorbeeld voor videobewerking of Photoshop, beter af met de iPad Pro. Deze biedt een krachtigere chip en een sterk verbeterd scherm.

Voor wie is de M2 iPad Air?

Wie kiest er dan voor de nieuwe iPad Air? Waarschijnlijk mensen zoals ik: gebruikers die af en toe een foto bewerken of simpele taken willen uitvoeren waarvoor geen zware applicaties nodig zijn, maar die wel een fantastisch scherm willen. Voor hen is de 13-inch versie waarschijnlijk aantrekkelijker dan de 11-inch.

Wil je de iPad Air echt als werktablet gebruiken, dan is het nieuwe Magic Keyboard een must-have. Maar daar hangt wel een prijskaartje aan van 399 euro voor de 13-inch versie. Tel dat op bij de 256 GB iPad Air van 1.099 euro en je komt boven de prijs van een MacBook Air met een M3-chip en 256 GB opslag. En laten we eerlijk zijn, typen en multitasken gaat nog steeds fijner op een MacBook.

iPad Pro krijgt M4, maar waarom die MacBook geen touchscreen?

Hoewel de Samsung Galaxy S24 Ultra de markt als een gek weet te bestormen, is het volgens WANT-hoofdredacteur Mark Hofman de OnePlus 12 die momenteel de titel van Android-koning verdient. Tijd voor tekst en uitleg.

Mag je een smartphone met een prijskaartje van 999 euro nog wel een flagship-killer noemen? In het geval van de OnePlus 12 in ieder geval wel. Tja, en wat dan met het jaar 2024? Want in 2019 had deze Android-smartphone die titel nooit kunnen dragen.

Maar zodra je de OnePlus 12 vergelijkt met de peperdure Samsung Galaxy S24 Ultra of de iPhone 15 Pro Max, blijft het principe wel hetzelfde. Voor 400 euro minder heb je een smartphone die de grote jongens uitstekend bij kan benen en in sommige gevallen het zelfs beter doet. Oef.

OnePlus 12: Galaxy S24, maar voor minder

De OnePlus 12 is een smartphone die je vanaf 949 euro kunt vinden in Nederland. Gewapend met 12GB werkgeheugen en 256GB aan opslagcapaciteit, zou ik echter willen aanraden om dat model links te laten liggen en vijftig euro meer uit te geven. In dat geval biedt de Android-smartphone je 16GB werkgeheugen én 512GB aan opslagcapaciteit.

Als je bedenkt dat de iPhone 15 Pro Max je 1479 euro en de Galaxy S24 Ultra je 1449 euro kost, dan lijkt het prijskaartje van 999 euro relatief laag. Maar in hoeverre zie je dat terug in het dagelijkse gebruik met de OnePlus 12?

Nou, om heel eerlijk te zijn bijna niet. Een verschil van 450 euro is groot en je moet wel van hele goede huize komen om dat verschil te rechtvaardigen. Of de iPhone 15 Pro Max of Galaxy S24 Ultra dat doen, is aan jou om te bepalen.

Ik vertel je alleen dat, zodra je verder kijkt dan de standaard specificaties alleen, deze Android-smartphone een wel heel krachtige uitdager is voor de toppers van de markt.

OnePlus 12 op (bijna) elk vlak net een beetje extra

Als je de OnePlus 12 puur beoordeelt op specificaties, maakt de Android-smartphone al indruk. Maar op bijna elk vlak geeft het toestel nog net een beetje extra, waardoor het steeds lastiger wordt om het prijsverschil van 450 euro goed te praten.

Laat me het je uitleggen.

Goed beeldscherm, krankzinnige helderheid

De OnePlus 12 beschikt over een 6.82-inch LTPO AMOLED-beeldscherm. Deze heeft een verversingssnelheid van 1Hz tot 120Hz en een screen-to-body ratio van 90.8%. Best netjes, maar dat is niet de kracht.

De maximale helderheid van 4500 nits is daarentegen wel indrukwekkend. Hiermee is de Android-smartphone feller en dus beter te zien in de buitenlucht dan elk ander toestel op de markt. En niet zo’n beetje ook, want dit is wat de concurrentie biedt:

• iPhone 15 Pro Max | 2000 nits
• Samsung Galaxy S24 Ultra | 2600 nits
• OnePlus Open | 2800 nits

Verder beschikt het scherm over Aqua Touch, waarmee je het gewoon in de regen kunt gebruiken, en is er een PMW-dimming zodat het scherm minder flikkert op een lage helderheid. Met andere woorden: minder hoofdpijn voor jou.

Het enige nadeel is echter dat bepaalde apps er nog goedkoop uitzien. Zo flikkert bijvoorbeeld de beschrijving van een Instagram Reel nog steeds van het scherm af.

@wantnl

Het beeldscherm van de OnePlus 12 doet iets wat geen enkele andere Android-smartphone kan doen, sick #android #androidsmartphones #oneplus12 #oneplus #oneplus12review #techtok

♬ origineel geluid – WANT

Lange accuduur, leipe optimalisatie

Dankzij de 5400 mAh batterij is de OnePlus 12 voorzien van een sterk staaltje accuwerk. Volledig opgeladen is hij zelfs goed voor minimaal anderhalve dag gebruik en kun je er zelfs twee volledige dagen uithalen.

Persoonlijk had ik na 1 dag en 2 uur bijvoorbeeld nog 51 procent over en na 1 dag en 11 uur, met een schermtijd van 5 uur en 49 minuten, zelfs nog 3 procent over. In dat laatste geval zei de telefoon nog voldoende kracht te hebben voor 9 uur gebruik.

Mocht je dat niet redden, dan kun je het toestel vervolgens met een vermogen van 100W opladen. Met andere woorden: binnen 26 minuten is de OnePlus 12 helemaal vol. Draadloos haalt het toestel zelfs een vermogen van 50W en is hij binnen 55 minuten helemaal vol.

De kracht zit echter in de speciale chip en de 14 sensoren in de Android-smartphone én oplader. Hiermee wordt de temperatuur in de gaten gehouden en de laadsnelheid automatisch bijgesteld om de batterij gezond te houden.

Volgens OnePlus moet de 5400mAh batterij na vier jaar nog net zo goed functioneren als een gloednieuwe smartphone met een 4350mAh batterij.

@wantnl

Wat die batterij van de OnePlus 12 allemaal kan #techtok #oneplus #oneplus12 #oneplus12review #oneplusreview #android

♬ origineel geluid – WANT

Krachtige chip, bizarre Trinity Engine

Onder de motorkap van de OnePlus 12 ligt ook een krachtige chip. Met de Snapdragon 8 Gen 3 heeft het Chinese bedrijf de krachtigste chip van de markt (tot nu toe) in handen. Het 12 GB of zelfs 16 GB aan werkgeheugen helpt logischerwijs ook mee.

Met de Trinity Engine pakt OnePlus de concurrentie overigens in door hardware en software beter met elkaar te laten samenwerken. Hoewel de uitleg lang en technisch is, komt het erop neer dat de Android-smartphone meer nadenkt.

De CPU weet waar het vermogen moet worden gebruikt, het RAM-geheugen herkent welke apps je het meest gebruikt (en welke dus kunnen worden gesloten), en de opslag defragmenteert zichzelf.

Al met al zorgt dit ervoor dat de batterij lang meegaat en de telefoon ontzettend snel is.

Android 14, OxygenOS-functies

Android 14 draait als een zonnetje op de OnePlus 12, maar dankzij OxygenOS biedt het iets meer dan elders.

Zo is het mogelijk om apps snel te starten door de vingerafdrukscanner langer ingedrukt te houden. Je kunt apps naar je toe roepen als je de OnePlus 12 met één hand gebruikt. Of wat dacht je van het feit dat je timers kunt bijhouden met een soort van Dynamic Island.

@wantnl

4 kneiterhandige tips voor je OnePlus 12 #oneplus12 #oneplus #android #smartphones #androidtips #androidtricks #androidhacks #techtok

♬ I Love Doing Math – Blake Rules & Netherfriends

Wat doet de OnePlus 12 dan minder?

Klinkt allemaal best goed voor de 999 euro die je betaalt, maar het toestel is zeker niet perfect. De OnePlus 12 loopt met het camerasysteem tegen enkele problemen aan en mist door het ontwerp wat creativiteit.

Ontwerp is wat eenvoudig

Hoewel ik de kleur Flowy Emerald bijzonder mooi vind, is het een beetje jammer dat het ontwerp van het toestel er bijna hetzelfde uitziet als dat van de OnePlus 11.

Ik ben nog steeds geen fan van het ronde camerasysteem, maar verder valt er weinig aan te merken. Het is gewoon meer van hetzelfde en ik weet niet zeker of ik dat in dit geval heel prettig vind.

Camerasysteem blijft een zwak punt

Wat ik zeker niet prettig vind, is het camerasysteem van de OnePlus 12. Hoewel de toestellen me al jaren weten te bedienen tot het maximum, blijft het camerasysteem een zwak punt van het bedrijf.

@wantnl

De Oneplus 12 is een geweldige Android-smartphone voor zijn prijs, maar wat heeft die camera allemaal te bieden? #android #oneplus #oneplus12

♬ origineel geluid – WANT

Met een 50-megapixel hoofdcamera, 64-megapixel telefotolens, 48-megapixel ultragroothoeklens en 32-megapixel selfiecamera heeft het systeem op papier de potentie om een topper te zijn. In de praktijk valt het echter wat tegen.

Er is gewoon te veel mis. Overbelichting wanneer je binnen bent, uitgewassen kleuren bij selfies, nabewerking die niet real-time is waardoor je niet zeker weet of je het goed hebt, problemen met autofocus, en ga zo maar door.

Het camerasysteem doet zijn werk, maar zorgt tegelijkertijd ook voor frustratie. De iPhone 15 Pro Max en Galaxy S24 Ultra hebben hier minder last van.

Is het verschil in kwaliteit echter 450 euro waard? Tja, dat denk ik dan ook weer niet.

OnePlus 12 maakt het iPhone 15 Pro Max en Galaxy S24 Ultra moeilijk

De OnePlus 12 doet heel veel indrukwekkende dingen voor aanzienlijk minder geld dan zijn tegenhangers. Natuurlijk doet hij ook zelf dingen beter, vooral op het gebied van de camera, maar het prijsverschil en verschil in kwaliteit zijn gewoon niet gelijk.

Als ik op dit moment zelf een (Android) smartphone zou moeten kiezen, en ik weet wat ik voor 450 euro minder krijg, dan is de OnePlus 12 zonder twijfel dé smartphone voor mij.

Waarom je die nieuwe Samsung Galaxy S24 Ultra (niet) wil kopen

Bij WANT krijgen we veel producten aangeboden om te testen. Vaak zijn dat smartphones zoals de Samsung Galaxy S24 Ultra of een speaker zoals de Sonos Era 100. Soms zijn het ook producten die je niet verwacht. De Shoefresh Opod hoort zeker in dat rijtje.

Tech is er in alle vormen. Waarschijnlijk denk je, net zoals ik, dan aan een televisie of misschien wel een slimme lamp. Er zijn echter ook producten die amper opvallen en toch problemen oplossen waar we allemaal weleens tegenaan lopen. In dit geval letterlijk.

Dit probleem heeft alles te maken met schoenen, en dan vooral natte stappers. Dat kan door de regen komen, maar ook als je hard gesport hebt. De Shoefresh Opod moet dit namelijk voorkomen.

Dit is de Shoefresh Opod

De Shoefresh Opod zegt dus al wat het precies doet: het maakt je schoenen fris. Zelf had ik er nooit aan gedacht om zo’n apparaat te kopen, sterker nog, ik wist niet eens van het bestaan ervan af.

Dit apparaat ziet er van de zijkant wellicht uit als een naaimachine, maar als je ‘m aan de voorkant bekijkt zie je dat er twee uitsteeksels zijn. Die moet je er overigens zelf op monteren, maar dat is een simpel klusje. Je klikt ze aan de Shoefresh Opod.

Op die twee uitsteeksels moet je de binnenkant van de schoen zetten. Vervolgens kun je kiezen uit drie verschillende programma’s: sneakers, sportschoenen en leer. Zo heeft elk materiaal de juiste reiniging.

Het reinigen van je schoenen

Wie denkt dat de buitenkant ook schoon wordt gemaakt, heeft het mis. Het gaat echt om de binnenkant en misschien is die kant nog wel belangrijker. We poetsen regelmatig de buitenkant, terwijl we met de binnenkant geen rekening houden.

En misschien zouden we dat wel meer moeten doen. Denk bijvoorbeeld aan een warme dag waarop je zweetvoeten hebt, of als je een kletsnatte binnenzool hebt na een hevige regenbui. Op die momenten is deze Shoefresh Opod ideaal.

Om de binnenkant te reinigen blaast de Opod van Shoefresh lucht in de schoen. Eigenlijk kun je het vergelijken met een föhn. In een uur zijn je schoenen weer droog. Eerst worden ze gereinigd met actieve zuurstof om bacteriën weg te krijgen en vervolgens gaat de warme lucht erdoorheen.

Het programma varieert tussen de 30 en 60 minuten, afhankelijk van het type schoen. Toch zou ik ‘m zeker niet in de huiskamer zetten. Niet alleen ziet het er een beetje vreemd uit qua uiterlijk, maar het maakt ook nog een zoemend geluid.

Is het ook echt nuttig?

Heb je vaak natte schoenen, dan is de Shoefresh Opod een ideaal gadget voor je. Of wanneer je dagelijks je schoenen wil laten reinigen. Anders zou ik ‘m voor de 129 euro eerder laten staan. Zelf heb ik bijvoorbeeld niet echt het gevoel gekregen dat ik iets in mijn leven heb gemist met dit apparaat.

Toch laat de Shoefresh Opod wel iets belangrijks zien. Het is zeker belangrijk om regelmatig de binnenkant van je schoenen te reinigen, en daar mag best wel wat aandacht voor zijn.

De Sharp KS1: een elektrische step met een prijskaartje van 499 euro. Niet echt legaal in Nederland, uitstekend te gebruiken in België. Is het ook de moeite waard?

Persoonlijk ken ik Sharp van zijn televisies en de gigantische stands op menig techbeurs. Dat de KS1 direct mijn aandacht wist te trekken is dus redelijk te verklaren, net als mijn blijdschap om het feit dat ik de elektrische step zelf een tijd mocht uittesten.

Na redelijk wat uren in de schuur door het regenachtige winterweer, zijn de nodige kilometers afgelegd om je alles te vertellen over dit model. Geloof me, vrienden. We hebben een pareltje te pakken.

Sharp KS1: elektrische step in cijfers

Tijd voor een korte kennismaking. De Sharp KS1 is een elektrische step die sinds afgelopen zomer beschikbaar is in Nederland voor de prijs van 499 euro. De focuspunten van het bedrijf: praktisch, betaalbaar en goed voor het milieu.

Het gewicht is 14,5 kilogram (niet te zwaar), draagvermogen 120 kilogram en de actieradius 25 kilometer. Topsnelheid is uiteraard 25 kilometer, de honingraatwielen zijn 8.5-inch en de behuizing is gemaakt van aluminium, staal en ABS.

Bij de elektrische step hoort de Sharp Life-app. Geen vereiste om de e-step ook daadwerkelijk te gebruiken, maar wel ontzettend handig. Middels deze weg hou je de actieradius in de gaten, zet je het licht aan of klap je de Sharp KS1 op slot.

En hoe zit het met het milieu? Sharp zegt zijn elektrische step te hebben gemaakt zonder CO2-uitstoot of verontreinigende stoffen te produceren. Een uitspraak die we, hoe graag we anders zouden willen, sterk in twijfel trekken bij WANT. Tenzij het bedrijf een half bos heeft geplant ter compensatie, zien we niet echt een manier waarop dat waar zou kunnen zijn. Maar dat terzijde.

Twee maanden met de Sharp KS1

Cijfers zeggen veel, maar de ervaring telt natuurlijk het meest. Wat dat betreft kan ik kort zijn: de Sharp KS1 komt gewoon uitstekend uit de verf.

De actieradius heeft me nog geen dag tegengezeten, de wegligging is uitstekend, zelfs als je volle vaart over de weg vliegt, en de verlichting (ook die onder het stapgedeelte) zorgt voor een veilige rit en een toffe uitstraling.

Zeker in combinatie met de Sharp Life-app voelt het gebruik gewoon heel prettig aan. Dat je hem door het toegankelijke gewicht en de compacte manier van vouwen overal mee naartoe kunt nemen is een bijkomend voordeel waar ik heel blij van kan worden.

Maar ik ben een Nederlander die spullen test voor zijn werk, en dus moet er altijd iets te zeuren zijn. In dit geval, en wat mij betreft niet geheel onbelangrijk, verdient het gebrek aan goede slotmogelijkheden de aandacht.

Voor 499 euro heb je namelijk een uitstekende elektrische step onder je voeten, maar hem echt ergens veilig op slot kunnen zetten zit er niet echt bij (bijvoorbeeld vanwege het dichte wiel). Puntje van kritiek dus.

De elektrische step in Nederland

Nederland heeft moeite met de elektrische step. De regering, want het volk wil als malle mafkezen over de wegen vliegen. Alleen daar wordt dus bijzonder moeilijk over gedaan.

Hoe zit het nu precies? Dat vroegen we onszelf onlangs af, en daarom hebben we het onderstaande artikel gebouwd:

Met de Samsung Galaxy S24 Ultra is de meest geavanceerde Android-smartphone tot nu toe officieel een feit. Maar of je hem ook daadwerkelijk wilt kopen…

De afgelopen twee weken heb ik de Samsung Galaxy S24 Ultra dagelijks gebruikt. Met plezier, want het Android-toestel is een topper van de bovenste plank. Alle high-end specificaties die je kunt bedenken, zijn aanwezig, en hij is bovendien rijkelijk voorzien van handige AI-tools. Klinkt als de perfecte telefoon, toch?

Nou, niet helemaal. Hoewel de S24 Ultra een gemakkelijke aanbeveling is, zijn er ook een aantal aspecten waar ik mijn twijfels over heb. Het is aan jou om te beslissen hoe belangrijk die voor jou zijn.

Waarom je de Samsung Galaxy S24 Ultra wilt kopen

De Samsung Galaxy S24 Ultra is het perfecte voorbeeld van een Android-smartphone die tot in de puntjes is geoptimaliseerd. Het scherm (6,8-inch Dynamic LTPO AMOLED) heeft een verbluffende kwaliteit en is helderder dan ooit (2600 nits). De chipset (Snapdragon 8 Gen 3) is, zeker in combinatie met het werkgeheugen (12 GB), extreem snel. En het camerasysteem is dankzij de verbeterde telefotolenzen (5x, 50 megapixel) nog beter geworden.

Het zijn subtiele verbeteringen ten opzichte van het vorige model, de Galaxy S23 Ultra. Ze zorgen er echter wel voor dat een Android-smartphone die al uitstekend was, nog beter wordt, zeker met de toevoeging van Galaxy AI.

Kunstmatige intelligentie is namelijk waar deze krachtpatser om draait. Handige functies zoals Circle to Search (Google Lens op steroïden), Live vertaling (voor realtime vertalingen van telefoongesprekken) en Generative fill (dat lege plekken in foto’s automatisch opvult), maken echt het verschil.

Ja, de Samsung Galaxy S24 Ultra is duurder geworden, een klein beetje dan. Maar voor €1449 krijg je echt een indrukwekkende Android-smartphone.

Waarom niet

Ik moet eerlijk zeggen dat ik €1449 behoorlijk veel geld vind. Mensen met een Galaxy S23 Ultra zullen de Samsung Galaxy S24 Ultra waarschijnlijk niet snel overwegen als hun volgende aankoop, maar met de iets hogere prijs vind ik persoonlijk dat we op zijn minst kritisch moeten kijken.

Als je de twee naast elkaar legt, zie je niet veel verschil. De telefoon is, op enkele verbeteringen na, vrijwel identiek gebleven en voegt dit keer een aantal Galaxy AI-functies toe. Deze functies zijn zeker interessant, maar op dit moment maken bestaande oplossingen (zoals Google Lens of Vertalen) het nog gemakkelijker.

Het probleem met al deze functies, en dit is nog geen zekerheid, is dat ze achter een betaalmuur kunnen verdwijnen. In de kleine lettertjes staat dat Samsung Galaxy S24 Ultra minstens tot 2025 gratis toegang biedt tot Galaxy AI. Deze opmerking staat daar niet voor niets.

Omdat een groot deel van de functies nog geen ondersteuning biedt voor de Nederlandse taal en deze ondersteuning pas later dit jaar wordt uitgerold, maak ik me ook zorgen. Voor €1449 verwacht ik persoonlijk dat je zonder beperkingen gebruik kunt maken van een dergelijk pakket aan AI-functies, vandaag, volgend jaar en altijd.

Samsung Galaxy S24 Ultra: kopen of laten liggen?

De grote vraag is dus: is mijn advies om de Samsung Galaxy S24 Ultra te kopen of kun je hem beter laten liggen?

Het antwoord is vrij eenvoudig. Als je op zoek bent naar de beste Android-smartphone die er is, dan is dit zonder twijfel je beste keuze. Het camerasysteem, de batterij, het scherm en de chipset: het klopt allemaal.

Galaxy AI tilt deze smartphone naar een hoger niveau, en ik denk echt dat dit pakket, vooral naarmate de functies zich verder ontwikkelen, de hele markt kan veranderen.

Maar of je als consument extra moet betalen voor deze functies, dat is de vraag…

Yamaha ken je misschien van motoren, maar het Japanse merk heeft veel meer te bieden. Wat te denken van instrumenten zoals piano’s? Nog onbekender zijn soundbars en speakers. WANT-redacteur Jeroen Kraak nam de proef op de som en checkte of ze echt een toevoeging in je huiskamer zijn.

Zelf ben ik al een lange tijd aan het oriënteren om een soundbar aan te schaffen. Toch vind ik het lastig om de stap écht te maken, aangezien die apparaten niet goedkoop zijn en vraag ik me af of ze daarvoor in ruil echt een unieke ervaring geven.

Voor een Sonos Arc ben je al gauw 999 euro kwijt, terwijl een Sennheiser Ambeo daar met 2.499 euro een flinke schep bovenop doet. Aan Yamaha had ik nooit gedacht, maar het bedrijf gaf me de kans om hun soundbar, speakers en subwoofer te testen in mijn eigen huiskamer.

De Soundbar van Yamaha

En dat is best fijn, aangezien elk huis wel zijn eigen akoestiek heeft. Sonos heeft bijvoorbeeld Trueplay, waardoor geluid op een specifieke kamer wordt aangepast, terwijl Yamaha zo’n systeem helaas nog niet heeft. Het is dan ook fijn om te zien of deze soundbar van het merk zo’n functie nodig heeft, of dat het ook zonder prima functioneert.

Yamaha heeft verschillende nieuwe soundbars op de markt gebracht. Ik mag de duurste testen: de True X Bar 50A (oftewel, de SRX50ABL). Deze kost inclusief externe subwoofer zo’n 899 euro. Er is ook de 40A, alleen zit hier een wat minder krachtige subwoofer ingebouwd. 899 euro is misschien een flink prijskaartje, waarvoor je bijna een instap OLED-televisie kunt scoren. Maar nog steeds goedkoper dan Sonos, dat geen externe subwoofer erbij levert voor die prijs.

Misschien is het raar om de prijs van het apparaat met een OLED-televisie te vergelijken, maar toch denk je bij home-cinema vooral aan beeld, omdat geluid gauw vergeten wordt. Toch is dat onterecht, merk ik nu zelf, want geluid zorgt voor een flinke toevoeging aan de echte bioscoopervaring, net zoals je uit de cinema kent.

Een hele set

In mijn huiskamer zorgt de Yamaha True X-Bar 50A dan ook voor een heerlijke klank, vooral bij nieuwere films. Dat komt omdat het apparaat Dolby Atmos ondersteunt. Door deze technologie wordt geluid weerkaatst via het plafond, waardoor het van alle kanten lijkt te komen.

Bovendien heb ik er ook nog twee kleine Yamaha-speakers bij (True X Speaker 1A), die ik achter mijn bank zet. Hierdoor krijg ik echt het gevoel van 3D audio en leek het alsof ik midden in de film zit. Vooral tijdens actiefilms zorgt dat voor een ultieme ervaring.

Wat echt fijn is aan deze soundbar is, is dat deze Clear Voice heeft. De software in het apparaat zorgt ervoor dat stemmen hierdoor duidelijker naar voren komen. Iets wat in sommige films nogal lastig kan zijn, aangezien het achtergrondgeluid soms stemmen overklast. Bij zelfs de films met het hardste geluid had ik hier helemaal geen last van en zijn dialogen gewoon goed verstaanbaar.

Wat ook meehelpt is dat de Yamaha True X soundbar vier verschillende modi heeft. Zo kun je kiezen uit stereo, movie, game, of gewoon standard. Hierdoor heb je in elke omstandigheid een fijn geluid.

Verbinden met de soundbar niet altijd even simpel

Qua geluid zit het dus echt goed en geeft het een heerlijke ervaring. Toch is het daarvoor nog wel even struggelen. Het kan wat lastig zijn om het apparaat aan te sluiten. De televisie herkent het via een HDMI-kabel (die het bedrijf er overigens niet bijlevert) direct en met de speciale app voeg je het makkelijk aan je telefoon toe. Zo is het met AirPlay en Bluetooth mogelijk om simpel je muziek via je smartphone naar de soundbar te sturen.

Het wordt echter iets lastiger als je meerdere apparaten hebt. Die kun je niet toevoegen via de app, maar dit moet via de afstandsbediening. Voor mij duurde het een tijdje voordat ik doorhad hoe het werkte. Het zou fijn zijn als Yamaha daar een oplossing voor verzint, want Sonos laat zien dat het heel simpel kan.

Daarnaast is het een enkele keer voorgekomen dat mijn AirPlay-verbinding met mijn iPhone wegviel. Hierdoor was het soms best wel weer een gedoe om via de app of de Instellingen van mijn telefoon zelf ‘m weer te verbinden.

Van de bank geblazen door de Yamaha True X Bar

Als je echter alles aan de praat hebt gekregen, is het wel genieten geblazen in je huiskamer. Daarbij is niet alleen het geluid goed, maar ook de bas. Deze is zeer krachtig en ik voel zelfs medelijden met mijn buren. Als test was ik The Hitman’s Bodyguard aan het kijken en ik werd zelf haast van de bank geblazen.

En hoewel deze soundbar meer gericht is op televisie dan echt muziek, waren de muzikale scènes van Elvis ook echt een beleving. Ik voelde mede door de extra speakers aan de achterkant alsof ik zelf bij een concert aanwezig was.

Voor mij is de Yamaha True X soundbar inclusief subwoofer en twee draadloze kleine speakers dus echt een aanvulling voor mijn huiskamer als echte filmliefhebber die af en toe zijn playlist aanslingert.

LG wil CES 2024 veroveren met krankzinnig stijlvolle doorzichtige speaker

Het was tijdens IFA 2023 een van de grote blikvangers: de Samsung Freestyle 2. De projector is draadloos en moet je smart televisie kunnen vervangen, maar lukt dat ook? Jeroen mocht ‘m een paar weken testen.

Ik heb bij WANT verschillende projectoren van dichtbij mogen aanschouwen. Toch zijn er weinig in geslaagd om mij echt te overtuigen om mijn smart televisie op Marktplaats te zetten en vol voor een projector te gaan. Kan de Freestyle 2 dit wel doen?

Dit is de Samsung Freestyle 2

Als je de Freestyle 2 in je handen hebt, vallen verschillende dingen op. Als eerste lijkt de projector precies op de eerste Freestyle van Samsung. Er is nauwelijks verschil in uiterlijk.

Omdat ik zelf in mijn woonkamer een 55-inch televisie heb staan, vond ik het een beetje onnozel om ‘m daar te testen. Gelukkig is de Freestyle 2 draadloos en kan ik ‘m overal gebruiken waar ik wil. Ik heb uiteindelijk voor de slaapkamer gekozen, omdat ik daar geen televisie heb. In één keer veranderde de kamer in een ware bioscoop.

De Samsung Freestyle 2 is een projector met een scherm van maximaal 100-inch. Dit ligt er echter aan hoe ver je ‘m van de muur zet. Het is zelfs mogelijk om een 150-inch scherm te creëren door er twee tegelijkertijd te gebruiken. Iets wat Samsung demonstreerde op de IFA.

Gebruiksgemak

Die 100-inch kon ik prima halen in mijn slaapkamer. Het installeren ging vrij makkelijk. Je verbindt ‘m met wifi, koppelt al je accounts en met de smartphone of speciale afstandsbediening is hij prima te besturen. Het apparaat ondersteunt bijvoorbeeld ook AirPlay 2. Ook is het mogelijk om een computer te verbinden met een micro HDMI-poort. Dat is bijvoorbeeld ideaal als je een beamer wil hebben als je op locaties presentaties geeft.

Tenminste, de Samsung Freestyle 2 werkt optimaal als het donker is. Overdag heb je amper wat aan de projector. Hij is niet sterk genoeg om beelden te tonen bij daglicht. In de kamer kwam geen direct zonlicht en alsnog was het zeer wazig.

Pas als het donker is, heb je er dus dan ook echt wat aan. En dan is het ook echt genieten. De projector heeft een goede beeldkwaliteit en stelt heel simpel scherp, in wat voor hoek je ‘m ook op de muur richt. De projector hoeft niet persé in het midden te staan om zijn Full HD-resolutie met HDR10+ optimaal te kunnen weergeven.

Een schuine hoek heeft echter wel een nadeel, want rondom de film of serie zelf zie je een iets lichter vlak, wat wel wat jammer is en wat in het begin kan afleiden, maar waar je naar een paar keer gebruiken niet meer echt op let. Het is heerlijk om zo ‘s avonds je favoriete serie te kijken vlak voor het slapen.

Nu ook geschikt om te gamen

Wat ook een compliment verdient, is het geluid. Samsung belooft bij de Freestyle 2 360 graden geluid. En dat is een flinke belofte, gezien de grootte van het apparaat. Ik was dan ook verbaasd dat stemmen in series en films echt helder te verstaan zijn, ook al stond het apparaat aan de andere kant van de kamer.

@wantnl

Het innerlijke kind komt als een gek naar boven tijdens IFA 2023 #ifa2023 #ifa23best #techtok #optimusprime #buzzlightyear #robosen

♬ origineel geluid – WANT

Naast het afspelen van films en series heeft de Samsung Freestyle 2 ook een nieuwe extra functie. Het is mogelijk om via de projector te gamen. Het apparaat ondersteunt Xbox Game Pass en ook GeForce. Dit verloopt soepel, al speelt een echte tv toch nog wat beter. Je mist soms net wat details.

Natuurlijk heb je ook een net wat mindere beeldkwaliteit dan dat je een Series X hebt en die aansluit een 4K smart tv. Voor spellen waar je geen online multiplayer, is de Samsung Freestyle 2 echter wel een goed alternatief. Denk bijvoorbeeld aan een Starfield.

Wil je de Samsung Freestyle 2 in huis halen, dan kost je dat 899 euro. Hij is nu verkrijgbaar.

Samsung komt met gratis alternatief voor PlayStation Plus en Xbox Game Pass

Vorig jaar bracht Google voor het eerst een smartwatch uit in een aantal landen. Nu is het tijd voor de Google Pixel Watch 2, die in tegenstelling tot zijn voorganger wel in Nederland verkrijgbaar is. WANT-redacteur Jeroen Kraak mocht hem uitgebreid testen.

Het klinkt misschien een beetje triest, maar ik kan in mijn leven niet meer zonder een smartwatch. Het is voor mij het ideale gadget om gezonder te leven. Het motiveert me om genoeg te bewegen en ik houd makkelijk mijn trainingen bij. De Google Pixel Watch 2 komt dan ook als geroepen.

Dit is de Google Pixel Watch 2

Google wil, net zoals Apple en Samsung, toewerken naar een eigen ecosysteem. Als telefoon gebruik je de Google Pixel 8 of 8 Pro, als oordopjes heb je de Pixel Buds, en natuurlijk is er ook al een Pixel Tablet. Een smartwatch kan dus niet ontbreken.

Zelf gebruik ik al een aantal jaar de Apple Watch, en aangezien er zo’n 50 euro verschil zit tussen beide gadgets, wil ik hem daar dan ook vooral mee vergelijken. Natuurlijk moet je daarbij wel duidelijk in je hoofd houden dat die Apple Watch alleen echt op zijn best werkt met een iPhone. Voor de Pixel Watch 2 geldt natuurlijk hetzelfde; het werkt ook het best met een telefoon van Google. Sterker nog, op een iPhone is die nutteloos, aangezien er geen app voor de smartwatch is.

Uiterlijk

Qua design vind ik de Google Pixel Watch 2 prachtig. Hij ziet er strak uit door het ronde scherm met gebogen schermranden. Net zoals de Apple Watch zijn er ook verschillende soorten bandjes beschikbaar, waardoor er echt genoeg keuze is voor de manier waarop jij hem wil dragen.

Aan de buitenkant zitten twee knoppen die ongeveer hetzelfde werken als bij de Apple Watch. Met de kroon open je alle apps, en de knop erboven laat je de meest recent geopende app zien. Door twee keer te drukken op de kroon, open je de Google Wallet. Als je van boven naar beneden scrolt, komen de instellingen naar voren. De kroon zelf draait overigens erg soepel en geeft ook haptische feedback.

Snelle Google Pixel Watch 2

Het scrollen door de telefoon werkt heel soepel. Ook het openen van een nieuwe app gaat razendsnel door de 2 GB RAM en de Qualcomm W5-chip met M33 co-processor.

Ik heb tijdens het testen geen enkele keer gehad dat een app vastliep. Wel is het scherm niet altijd even snel door de verversingssnelheid van 30 Hz. Vooral als je een foto wil nemen met behulp van je smartwatch, zie je soms hoe schokkerig het beeld kan zijn.

Wat doet Google met het scherm?

Wat meteen opvalt als je door de wijzerplaten bladert, is dat deze allemaal zwart zijn, en dat heeft een reden. De Google Pixel Watch 2 heeft echt enorme schermranden en dat wil het bedrijf natuurlijk verbergen. Toch kun je zelf een foto als achtergrond kiezen, en dan valt het echt enorm op. Schijnbaar kan Google het nog niet echt dunner krijgen.

Terwijl op de Apple Watch alle apps die je op de smartphone hebt, automatisch worden geïnstalleerd, is dat bij Google niet het geval. Je moet ze zelf allemaal uit de Play Store halen. Wat daarbij opvalt is dat de Pixel Watch 2 flink minder apps beschikbaar heeft ten opzichte van het horloge van Apple. Het heeft dan echter wel weer een WhatsApp-app, iets dat op de Apple Watch ontbreekt.

Gezondheid

De belangrijkste troef van de Google Watch is de connectie met Fitbit. Google nam de smartwatchfabrikant over in 2021 voor een slordige 2,1 miljard dollar, en dat vormde de basis voor het maken van de Pixel Watch. Door de kennis van Fitbit heeft het een goede blik op je persoonlijke gezondheid.

Je haalt pas echt alles uit je Google Pixel Watch 2 met Fitbit Premium omdat je dan ook uitgebreidere analyses krijgt. Daar zit echter wel een nadeel aan: de prijs. Hoewel je de dienst de eerste zes maanden gratis krijgt bij aanschaf van je Pixel Watch 2, zul je daarna echt een bedrag van 8,99 euro per maand moeten betalen.

Als je sport, blinkt de smartwatch wel uit. Als je bijvoorbeeld een rondje hardloopt, is de smartwatch erg nauwkeurig in het bepalen van de locatie en houdt het natuurlijk ook de afstanden en snelheid goed bij. Soms zelfs nauwkeuriger dan de Apple Watch. Je krijgt te zien in welke zone je hartslag zich bevindt en welke gevolgen dit heeft voor je lichaam, zoals bijvoorbeeld de hoeveelheid tijd dat er vetverbranding plaatsvindt.

Stress en slaap

Ook andere facetten komen keurig aan bod. Zo meet je prima de slaap en herkent het ook of je temperatuur verandert in de verschillende dagen, iets wat bijvoorbeeld een verandering in je gezondheid kan betekenen.

Maar ook geestelijke gezondheid is belangrijk. Op de Watch kun je ook verschillende ademhalingsoefeningen doen. Daarnaast kan die zelfs stress meten, alleen werkt deze functie bij mij niet zo goed. Het geeft aan wanneer je stress hebt gehad. Echter, wanneer ik geen stress had, kreeg ik wel een melding, en wanneer ik me wel gespannen voelde, kreeg ik helemaal niets te horen van de Google Pixel Watch 2.

Op de echt coole functie moeten we helaas nog even wachten. Google werkt samen met Fitbit aan een feature waarbij de Pixel Watch 2 je feedback gaat geven op de training die je hebt gedaan door middel van AI. Je kunt dus lezen wat er beter kan. Maar helaas is deze functie er nog niet, waardoor ik hem ook nog niet heb kunnen testen. Deze moet dit jaar verschijnen.

Batterij van de Google Pixel Watch 2

De batterij van de Google Watch gaat makkelijk een dag mee. Wat fijn is, is dat de smartwatch razendsnel oplaadt. Hij doet er iets meer dan een uur over om voor 100 procent op te laden.

Het opladen zorgt echter voor een ander raar puntje, vergeleken met de Apple Watch. Hij laadt een soort van semi-draadloos op. Er zitten vier puntjes op de oplader die precies goed op de watch moeten zitten om op te laden. Hij ondersteunt dus geen Qi, wat eigenlijk wel tegenvalt.

Kopen of laten liggen?

De Google Pixel Watch 2 is de ideale assistent als je een Pixel-smartwatch hebt. Je ziet je meldingen, bestuurt je Spotify en do bovendien werkt alles snel, op het scherm wellicht na.

Als ik de Google Pixel Watch 2 echter los van de telefoon bekijk en puur de prijs-kwaliteit vergelijk met bijvoorbeeld de Apple Watch, die maar 50 euro duurder is, vind ik die te hoog. Van een smartwatch van 399 euro mag je best verwachten dat je hem gewoon draadloos kan opladen en minder grote schermranden heeft. Ook heeft Fitbit Premium echt een waarde, alleen is het zonde dat je hier extra voor moet betalen.

Gelukkig krijg je de Pixel Watch 2 voorlopig gratis als je een Pixel Watch 8 Pro koopt. Kijk wel goed of die winkel de actie ondersteunt. Ben je desondanks te laat, of wil je de Pixel Watch 2 later alsnog aanschaffen, dan zou ik eerlijk gezegd wachten totdat die in de aanbieding is en er minstens 50 euro afgaat.

Google Pixel 8 Pro: een heerlijke telefoon die nog (lang) niet compleet is

Google heeft een nieuw vlaggenschip: de Pixel 8 Pro. WANT-redacteur Jeroen Kraak mocht hem de afgelopen week onder handen nemen en hij vertelt je wat hem opvalt.

Vorig jaar mochten we in Nederland voor het eerst kennismaken met de Google Pixel-lijn. De 7 en 7 Pro kwamen naar Nederland en wisten grote indruk op mijn collega Mark Hofman te maken. Net zoals de iPhone is ook de Pixel een jaarlijkse traditie, en dus komen de 8 en 8 Pro naar Nederland. Maar moet je hem kopen of kun je hem beter laten liggen?

@wantnl

De nieuwe Playstation 5 is hier #playstation #playstation5 #playstation5slim #games #gaming

♬ original sound – WANT

Google Pixel 8 Pro aan de buitenkant

Van de buitenkant lijkt de Google Pixel 8 Pro precies op de 7 Pro. Google heeft zijn unieke ontwerp van de camera behouden, en ook qua grootte is de telefoon hetzelfde. Toch zijn er wel een paar kleine dingen anders. Zo kiest het bedrijf nu voor een plat scherm. Daarnaast is gekozen voor een matte achterkant, iets wat Apple met de iPhone ook heeft gedaan. Ideaal omdat het geen vingerafdrukken achterlaat. Ook heeft het toestel nu ronde hoeken.

De Google Pixel 8 Pro ligt erg fijn in de hand. Ik heb zelf niet de grootste handen, maar toch is die prima bedienbaar. Bovendien voelt de smartphone ook niet zwaar aan in de hand, fijn aangezien die met een scherm van 6,7-inch toch behoorlijk groot is.

Aan de buitenkant naast de camera zie je ook een donker rondje. Dit is een speciale temperatuursensor waarmee je – logisch – de temperatuur kunt meten van verschillende dingen. Helaas is deze niet geschikt om lichaamstemperatuur te meten, omdat die daarvoor niet geschikt is. Het is een leuke gimmick, maar toen ik hem gebruikte, merkte ik niet dat het voor mij echt een toegevoegde waarde had. Hoe vaak meet je nu de temperatuur van je koffie of een schaaltje met vla als je niet Rob Geus heet?

Het scherm

Het scherm heeft een variabele refreshrate van 1 tot 120 Hz. Hierdoor kun je ervoor kiezen om het always-on scherm te gebruiken, omdat één verversing per seconde natuurlijk minder energie kost dan 120 verversingen.

Daarnaast biedt het scherm een piekhelderheid van 2400 nits. Het zorgt ervoor dat je alles kunt lezen, zelfs met felle zon. In de meest zonnige situatie, wat natuurlijk afgelopen week lastig te testen was, kon ik alles precies lezen.

Lang leve AI

Aan de binnenkant van de Google Pixel 8 Pro vinden we de Tensor 3 chip. Net zoals Apple maakt ook Google zijn eigen chip. Ideaal aangezien het hem precies kan ontwerpen zoals het wil, en daar kom ik dan ook meteen tot de kern van de zaak: AI. Een speciaal gedeelte van de chip is namelijk daarop gericht.

Google wil de telefoon vooral inzetten als een telefoon voor AI. Het presenteert het zo en heeft veel functies daarvoor in de pijplijn zitten.

En dat is dan een ander punt bij de telefoon: veel ontwikkelingen zitten nog in de pijplijn. Sommige functies zijn helaas niet beschikbaar in Nederland, zoals de functie waarmee je Google telefoontjes van onbekende nummers laat beantwoorden, om zo geen last te hebben van spam-bellers. Veel andere functies zitten dan weer in de pijplijn, en daarbij is het wachten wanneer deze precies uitkomen. Het is dan ook jammer dat deze er niet meteen zijn.

Zo wil Google Bard aan Assistent toevoegen. Hiermee wordt dus AI gecombineerd met de zaken die je aan je telefoon vraagt. Het heeft dus in de toekomst echt overal een antwoord op, en dat maakt het veel makkelijker. Deze functie moet dit jaar nog naar de Pixel 8 Pro komen, maar het is dan net zoals bij andere functies weer de vraag of deze niet alleen voor Engelstalige landen beschikbaar is.

Toch heeft het bedrijf al een aantal nieuwe AI-functies naar de telefoon gebracht. Zo is er eentje waarbij je de gezichten op een groepsfoto kunt veranderen. Wees niet bang, het is nog steeds dezelfde persoon, maar het algoritme kan ervoor zorgen dat je er op je best uitziet. Heel fijn, maar stiekem toch ook een beetje creepy als iedereen er continu perfect uitziet.

AI in de camera

Daarnaast is het bewerken van foto’s nog makkelijker geworden op de Google Pixel 8 Pro. De magische gum werkt nog beter en het is zelfs mogelijk om de lucht op de achtergrond van de foto te veranderen in de magische editor. Zo creëer je precies de setting op een foto die je wil.

Ook kun je nu nog makkelijker video’s bewerken door middel van AI. Zo komt daarin ook een functie voor de magische gum en is het zelfs mogelijk om geluiden in de omgeving te filteren. Zo hoef je dus niet opnieuw te beginnen met filmen wanneer er bijvoorbeeld een vrachtwagen of een politieauto met sirene langskomt.

De camera zelf

Over foto’s gesproken: de camera is ook weer een stap omhoog gegaan in kwaliteit. In totaal heeft het drie lenzen aan de achterkant: hoofd-, groothoeklens- en een telefotocamera. Vooral de groothoeklens lijkt een behoorlijke stap te hebben gemaakt met de foto’s. Die heeft betere lenzen, waardoor kiekjes in het donker nog beter zijn.

Ook zoomen op de camera’s van de Google Pixel 8 Pro werkt heerlijk. De nieuwe telefotocamera heeft 5 keer optische zoom. Hiermee leg je onderwerpen nog beter vast. De digitale zoom is bovendien verbeterd. Deze kan een foto door middel van de AI-software nog scherper maken.

Houd er trouwens wel rekening mee dat je voor deze en andere AI-functies wel verbonden moet zijn met het internet.

De Google Pixel 8 Pro is er vooral voor de toekomst

Maar ook andere hardware doet het prima op deze telefoon. De batterij houdt het makkelijk een dag uit. Daarnaast is het ook gewoon mogelijk om de batterijoptimalisatie aan te zetten. Hierbij zorgt de smartphone ervoor dat apps zuiniger draaien. Wel moet je soms oppassen dat dit niet voor elke app heel handig is. Je wil er bijvoorbeeld niet te laat achterkomen als er iemand voor je deur staat, als je bijvoorbeeld een digitale deurbel hebt.

Helaas is er ook wat minder aan de Google Pixel 8 Pro. Het bedrijf verhoogt namelijk de prijs ten opzichte van de 7 Pro. Voor de telefoon ben je straks 1.099 euro kwijt. Een flinke prijs, maar er is toch wel iets positiefs over te melden. De telefoon krijgt namelijk 7 jaar software- en beveiligingsupdates. Zo kun je er echt een lange tijd mee doen en krijg je dus tot 2030 de nieuwste Android-versie.

Dit zijn de nieuwe Google Pixel 8 en Pixel Watch 2

Hoewel er veel geruchten gingen dat de Apple afscheid zou nemen van de naam Pro Max en naar Ultra zou overstappen, bleek daar niets van waar. Het bedrijf kwam met de iPhone 15 Pro Max en dit zijn onze eerste bevindingen.

De iPhone 15 Pro Max is het duurste toestel van Apple. Maar waarom zou je voor de 15 Pro Max gaan in plaats van de gewone Pro? De eerste indruk van zijn kleine broertje lees je overigens hier, met daarin ook aandacht voor andere functies die je terugvindt in de 15 Pro Max zoals de actieknop.

Groter scherm van de iPhone 15 Pro Max

Hetgeen wat het meest opvalt bij de iPhone 15 Pro Max is natuurlijk het scherm. Deze is met 6,7 inch groter dan de 6,1 inch van de gewone Pro. Hierdoor geniet je nog meer van je favoriete serie en game.

Met 2000 nits zie je zelfs in de volle zon alles op het scherm. Dat is behoorlijk fijn, aangezien je door de telefoongrootte niet altijd je hand kunt gebruiken om ‘m af te dekken.

Betere batterij

Bij de iPhone 15 Pro Max moeten we het natuurlijk hebben over de batterij. Ik hield het met de telefoon bijna anderhalve dag uit, maar ik moet wel zeggen dat ik het always on-scherm bijvoorbeeld heb uitgelaten. De grootte van het toestel is natuurlijk ideaal om er extra batterij aan toe te voegen.

Door die grootte en wat meer batterij is het toestel overigens wel wat zwaarder. Toch voelt het niet heel zwaar aan, door de titanium behuizing.

De camera van de iPhone 15 Pro Max

Als je het formaat van het toestel niet meerekent, zit het grootste verschil tussen de Pro en Pro Max vooral in de camera. En dat verschil is hoofdzakelijk terug te vinden in de telefoto-camera. De Pro heeft een grotere sensor, waardoor kiekjes nog beter worden.

Daarnaast is er ook nog een ander verschil: de telefotocamera heeft een zogenaamd tetraprism-ontwerp. Waar fotografen continu van objectief moeten wisselen om een ander brandpunt te hebben, zorgt de tetraprism ervoor dat je zeven lenzen in één hebt.

Het toppunt is de 5X zoom van de camera. Normaal gebruik ik de zoomfunctie van mijn smartphone eigenlijk nooit. Je krijgt wazig beeld, waardoor het eigenlijk de moeite niet is. Dat is een ander verhaal bij de iPhone 15 Pro Max.

De 15 Pro Max is een fijn toestel om te fotograferen van een afstand. Wel moet je oppassen bij minder licht, want dan is de functie wel wat minder. Met helder weer zijn de resultaten echt uitstekend te noemen.

@wantnl

iPhone 15 Pro Max heeft ZEVEN lenzen #iphone15promax #iphonecamera #iphone #iphonetips #techtok

♬ original sound – WANT – WANT

Prima gamen

Waar de iPhone 15 Pro misschien wat priegelig kan zijn om te gamen is de 15 Pro Max dat zeker niet. Door de grootte van het toestel speel je er makkelijk een fijne game op.

Het fijne is dat Apple steeds meer games naar de iPhone brengt. Zelf heb ik een demo gespeeld van Resident Evil Village en dat zag er al goed uit op de iPhone 15 Pro, maar het grote scherm is echt wel een verademing. Je koppelt ook makkelijk je Xbox- of PlayStation controller, waardoor je nog makkelijker speelt. Verwacht alleen niet de topgraphics zoals op een game-pc, maar desondanks is het erg goed speelbaar.

Prijs

Ik moet het nog wel even hebben over de prijs. Doordat dit het topmodel van Apple is, betaal je ook meer voor de iPhone 15 Pro Max dan de gewone 15 Pro.

De 15 Pro heeft een vanafprijs van 1.229 euro. Voor de 15 Pro Max is dit 1.559 euro. Grofweg betaal je dus 130 euro meer voor het betere model, als je kiest voor dezelfde hoeveelheid opslag. Aan jou de vraag of deze betere features jou dat bedrag waard zijn.

iPhone 15: dit is onze eerste indruk van de smartphone van Apple