Review: twee maanden met de MacBook Pro 2018

Dit jaar vernieuwde Apple zijn MacBook Pro niet tijdens WWDC, maar midden in de zomer. Dat bemoeilijkte een redactionele vakantie nogal. Desalniettemin verdient deze generatie bijzondere aandacht. Daarom hebben we de nodige tijd met de nieuwe MacBook Pro 2018 doorgebracht. De uitkomst: het is ongetwijfeld een veelbelovende generatie.

Dat het een veelbelovende MacBook is, zie je eigenlijk niet aan de buitenkant. Het ontwerp is zoals in 2016, geen wijzigingen. Aan de binnenkant is het echter een behoorlijke upgrade. Twee extra CPU-cores, een verbeterd toetsenbord, nieuwe chip en meer. Hier is onze review na twee maanden intensief gebruik. We nodigen je van harte uit om alle vragen in de reacties te stellen.

Inhoud MacBook Pro 2018 review

• Toetsenbord: robuuster en stiller
• Prestaties: CPU
• Prestaties: GPU
• Accuduur
• De staat van USB-C
• Touch Bar en Touch ID
• De kleine dingen
• Conclusie

Een robuuster en stiller toetsenbord

Het verhaal van het MacBook-toetsenbord leest als een enorme grap. Er waren nogal wat problemen met het nieuwe vlindertoetsenbord van de MacBook Pro. Het mechanisme van de nieuwe, plattere toetsen werd snel geblokkeerd door stofjes of kruimeltjes onder de toetsen. Als snel bleek dat Apple hier in de MacBook Pro 2018 maatregelen tegen had genomen. Er zit namelijk een nieuw membraan over het mechanisme. Volgens Apple was dat vooral om de toetsen ‘stiller’ te maken, maar wij weten wel beter. Het zit er ook om te voorkomen dat vuil tussen het mechanisme komt.

Robuustheid grondig getest

Om te testen of het membraan echt zijn werk doet en kruimels en stof tegenhoud, hebben we ons flink misdragen. Tijdens een vrijdagmiddagborrel nog even wat chips boven de MacBook eten? Sure. Alles voor de test. Een ontbijtje met croissant? Waarom niet tijdens het typen. Ondanks al dit ‘misbruik’ heeft geen enkele toets het begeven.

Merkbaar stiller

Op het gebied van geluidsreductie heeft Apple goed werk geleverd. Het toetsenbord van de MacBook Pro 2018 is aanzienlijk stiller, zoals je hieronder kunt horen. De toetsen maken minder klikgeluiden die onaangenaam voor het oor zijn. Je kunt nu in de nacht dus rustig typen zonder je buren of partner wakker te maken.

Comfort is zeer acceptabel

Het comfort van het platte toetsenbord is vaak een punt van kritiek. We zouden het anno 2018 echter als zeer acceptabel omschrijven. Aan de platte toetsen die niet al te ver ingedrukt kunnen worden, valt prima te wennen. Wat echter nog wel eens voor typefouten zorgt is de grootte van de toetsen. Er is erg weinig ruimte tussen de individuele toetsen, waardoor je bij blind typen een verminderd gevoel hebt waar je vingers zich bevinden. Dit komt vooral tot uiting bij de pijltjestoetsen. Er is in tegenstelling tot oudere toetsenborden geen ruimte meer tussen de pijltjestoetsen, dat maakt het wat moeilijk om je met je vingers te oriënteren. Dit is echter een kleine klacht.

CPU: indrukwekkende prestaties

Een van de beste dingen van de MacBook Pro 2018 zijn ongetwijfeld de prestaties. Apple gebruikt (relatief) nieuwe Intel Coffee Lake-chips met extra cores. De 13-inch MacBook Pro is van 2 naar 4 cores gegaan en de 15-inch MacBook Pro 2018 van 4 naar 6 cores. Dat maakt een wereld van verschil, want eigenlijk krijg je met de 13-inch MacBook Pro de prestaties van het oude 15-inch model. De 15-inch MacBook Pro komt in de buurt van een serieuze desktop.

Prestaties gemeten met Geekbench 4

We hebben de prestaties van diverse recente Macs met Geekbench 4 gemeten. Daarbij valt op dat het 13-inch instapmodel van de MacBook Pro 2018 niet onder doet voor de 15-inch MacBook Pro uit 2017 en zelfs bij de iMac 5K in de buurt komt. De 15-inch MacBook Pro 2018 met i9-chip komt zelfs aardig in de buurt van de iMac Pro.

Prestaties in de praktijk

Nummers zeggen natuurlijk niet alles, maar ook in de praktijk voelt de nieuwe MacBook Pro erg krachtig. We zijn geen video-professionals, maar hebben wel zonder problemen talloze virtuele machines met oude macOS-versies, Windows en Linux kunnen draaien. Ook publiceren we in onze vrije tijd wel eens een podcast, waarbij professionele VST-plugins worden gebruikt voor compressie, het wegwerken van echo en ruis. Het exporteren van bestanden met deze plug-ins ging razendsnel. Vooral de 13-inch MacBook Pro biedt een fantastische balans tussen kracht en compactheid.

GPU: erg weinig vooruitgang

De prestaties vallen op grafisch gebied eigenlijk wat tegen. De MacBook Pro 2018 is van krachtigere grafische chips voorzien, maar je kunt op hooguit 10 procent betere prestaties rekenen. De 13-inch MacBook Pro heeft Iris Plus 655 graphics. Met 48 rekeneenheden, verschilt de interne architectuur weinig van de Iris 640 van vorig jaar. Aan de andere kant variëren de frequenties afhankelijk van het model: van 1050Mhz (i5) tot 1200MHz (i7). De 15-inch MacBook Pro wordt met een externe GPU geleverd, maar ook die laat tegenover vorig jaar maar weinig vooruitgang zien.

Test met Rise of the Tomb Raider (Metal 2)

Om de prestaties inzichtelijk te maken, hebben we Rise of the Tomb Raider gespeeld op ‘medium’ kwaliteit en het maximale en gemiddelde aantal frames per seconde gemeten. Deze game is volgens de ontwikkelaar helemaal geoptimaliseerd voor Metal 2 en de Mac. De verschillen met de vorige generatie zijn zeer klein. Als je op zoek bent naar meer grafische power, kun je beter voor een eGPU dan voor een nieuwe MacBook Pro gaan.

Accuduur ieder jaar een beetje slechter

Met de MacBook Air had Apple een hoogtepunt op het gebied van accuduur te pakken. 12 uur onafgebroken werken, geen enkele MacBook heeft dat ooit kunnen evenaren. Helaas lijkt het erop dat de accuduur van de MacBook Pro ieder jaar een beetje slechter en zelfs onvoorspelbaarder wordt. Tijdens de afgelopen twee maanden gebruik was duidelijk te merken dat de accuduur van de 13-inch MacBook Pro enorm inconsistent was.

Er waren dagen waarop de MacBook Pro 2018 netjes 7 uur meeging, maar ook dagen waarbij het na 4 uur afgelopen was. Waar het aan lag is nooit duidelijk geworden. De ene keer stonden meer tabbladen open dan de andere keer en werkten we wat meer in Pixelmator (poor man’s Photoshop, red.) maar het werk van een content engineer technologiejournalist is eigenlijk niet zo afwisselend. De inconsistentie is moeilijk te verklaren.

Benchmarks accuduur MacBook Pro 2018

In benchmarks is duidelijk te zien dat de accuduur (in uur) ieder jaar afneemt. We hebben een standaard-test die bestaat uit een video (1080p) op volle helderheid afspelen met QuickTime en met Safari 15 automatisch populaire Nederlandse sites bezoeken (iedere 30 seconden een andere site). Vooral de 15-inch MacBook Pro 2018 laat een opvallende achteruitgang zien. Dit is waarschijnlijk te verklaren door de externe geheugencontroller die Apple heeft geïntegreerd om 32GB RAM mogelijk te maken. Het zijn geen prestaties waar andere laptopmakers jaloers op zullen zijn, maar de trend is negatief.

USB-C is een zegen en een vloek

De MacBook gebruikt al een tijdje USB-C. Voor laden is dat geweldig. Met dezelfde oplader zijn steeds meer apparaten te laden, niet alleen een MacBook, maar bijvoorbeeld ook een Nintendo Switch. Een collega was de lader van zijn Nintendo vergeten, maar dat was geen probleem, want de lader van de MacBook Pro 2018 kan die ook gewoon laden. Het is ook fijn om te weten dat praktisch iedere USB-C-lader werkt. Je hoeft als je de kabel een keer vergeet niet op zoek naar een MagSafe. Powerbanks gebruiken is ook nuttig, als je lang zonder stroom zit. Tijdens deze review hebben we er geen nodig gehad, maar je kunt je er prima op voorbereiden.

Aan de andere kant komen USB-C en Thunderbolt 3 nog niet altijd uit de verf. We hebben de MacBook Pro 2018 met het LG Ultrafine 5K-scherm dat Apple aanbeveelt getest en dat was niet geweldig. Sommige USB-apparaten werden niet herkend als ze op het scherm aangesloten waren, maar rechtstreeks (met een adapter) op de MacBook wel. De verbinding met een USB-microfoon viel ook een keer weg tijdens het opnemen van een podcast. Dat deze problemen drie jaar nadat de eerste MacBook met USB-C geïntroduceerd werd nog steeds aan de orde zijn, is op zijn zachtst gezegd zorgelijk.

Touch Bar en Touch ID: volwassen geworden

Een MacBook Pro zonder Touch Bar kopen? Dan moet je genoegen nemen met een minder krachtig model. Voorlopig zit iedereen die op zoek is naar een krachtige Mac dus vast aan de Touch Bar. Wij vonden ‘m niet irritant, maar ook niet echt een toevoeging. Als de Touch Bar wordt gebruikt, is het sneller dan een muisklik en de esc-knop werd niet heel erg gemist. Ook steeds meer apps maken nuttig gebruik van de Touch Bar. Toch zouden we graag een MacBook zonder Touch Bar hebben, die goedkoper maar even krachtig is. Want echt overtuigen doet de aanraakgevoelige strip die in plaats van de F-toetsen op de MacBook Pro 2018 zit nog niet.

Touch ID is een heel ander verhaal. Dit werkt steeds beter. Apple heeft de MacBook Pro 2018 uitgerust met een T2-chip, die onder andere verantwoordelijk is voor het aansturen van Touch ID en het gaat merkbaar sneller dan bij de vorige generatie MacBook Pro. Ook de integratie in macOS is een stuk beter. In het verleden vroegen applicaties nog wel eens om een vingerafdruk terwijl de MacBook dichtgeklapt was. Tijdens onze tijd met de MacBook Pro 2018 is dat niet meer voorgekomen. Petje af voor Apple. Touch ID is (nu ook) op de Mac volwassen.

De kleine (premium) dingen die missen…

Kun je niet tegen mierenneukers? Dan moet je de komende twee alinea’s niet lezen, maar naar onze mening ontbreken een aantal dingen die van de MacBook Pro een echt premium Apple-apparaat maken. Gezien het prijskaartje, misstaan premium opties de MacBook Pro 2018 niet.

Apple-producten hebben (of hadden) vaak kleine, speelse ‘delights’ die laten zien dat er ongelofelijk goed over het ontwerp is nagedacht. Neem bijvoorbeeld een LED-indicator op de oplader die aangeeft of een MacBook met opladen begonnen is. Of een klein, wit lampje aan de voorkant dat aangeeft dat de computer in stand-by staat. Denk ook aan de kleine beugeltjes aan de oplader die het makkelijk maken om de kabel netjes op te winden. De MacBook Pro 2018 heeft dit allemaal niet. Het voelt een beetje als een kil brok metaal zonder speelse slimmigheidjes.

Dat deze (premium) extraatjes weg zijn gelaten, voelt als onnodige als kostenoptimalisatie. Dat kan prima bij een MacBook Air van 999 euro, maar als je een laptop van 3000 euro verkoopt, is dat niet gerechtvaardigd. Als er een goede reden is om dit soort extraatjes weg te laten, prima. We zien echter niet in waarom er geen LED op de kabel of in de behuizing kan. Of handige haakjes op de adapter. Of waarom er geen lange kabel meer bij de oplader geleverd wordt. Het is fijn dat de USB-C-kabel tegenwoordig afneembaar is. Maar het een sluit het ander niet uit. Nogmaals, het zijn geen essentiële dingen, maar de extra moeite die Apple doorgaans in producten stopt mist in deze generatie een beetje.

Conclusie

Met de MacBook Pro 2018 heeft Apple een knappe combinatie van kracht en compactheid afgeleverd. De kracht wordt aangetoond door het feit dat het 13-inch model nu betere prestaties levert dan de oude 15-inch MacBook Pro. Dat is echt opmerkelijk goed. De laptop is verder lekker dun en niet al te zwaar. Het is een fantastische form factor die zowel onderweg als ergens zittend voor een goede balans zorgt.

Apple heeft zijn best gedaan om kritiekpunten zoals het toetsenbord en maximaal 16GB RAM aan te pakken. Daar is het grotendeels in geslaagd. De vorige generaties (2016 en 2017) lieten nogal wat steekjes vallen. De MacBook Pro 2018 is ook niet perfect, maar we kunnen concluderen dat Apple na drie generaties eindelijk een waardige drager van het label ‘Pro’ heeft afgeleverd.

(Met dank aan OMT-lezers Mark, Jasper en Edith voor het lenen van de iMac 5K, MacBook Pro 2018 i9 en iMac Pro)

Onderwerpen

• macbook