Nothing Ear (2) is een zeer fijne update maar wat teleurstellend

Nothing is een heerlijk curieus merk. De ontwerpen van hun producten zijn behoorlijk uniek, zoals de Nothing Phone, Nothing Ear (1) en de Nothing Ear (stick). Nu komt het bedrijf met de Ear (2), maar zijn ze het geld waard? WANT-redacteur Dennis Mons liep een week met de nieuwe dopjes in zijn oren.

Toen de Nothing Phone uitkwam, was de hele (tech)wereld geïntrigeerd. Het was een unieke telefoon die zich kon meten met een aantal vlaggenschepen. Maar het tofste was het ontwerp: hij was doorzichtig. Dat is niet verwonderlijk aangezien de eerste headset (het eerste product van Nothing) dat ook was.

Zijn Nothing Ear(2) veel beter dan (1) of de (stick)?

Het ligt voor de hand dat ik de (2) en de (1) met elkaar vergelijk. En in de eerste plaats vanwege het feit dat ze vrijwel identiek zijn qua uiterlijk. Het oplaaddoosje van de Nothing Ear (1) is wat dikker en breder, maar het verschil is miniem.

De dopjes zelf zijn op het blote oog exact hetzelfde. Sterker nog, je kan ze in beide opladers steken. Werkt verder prima. Niet dat het er echt toe doet, maar het geeft aan dat Nothing het adagium ‘if it ain’t broke’ heeft aangehouden. Dat is dan ook niet merkwaardig.

Het is natuurlijk bijzonder subjectief, maar de Nothing Ear (1) zitten bijzonder comfortabel. Misschien wel de fijnste in-ears wat mij betreft. Dat geldt dan ook voor de (2). In het doosje vind je namelijk (naast een USB-C-kabeltje) ook twee extra rubberen dopjes, zodat ze fijn in je oren passen.

Daarnaast zijn ze ook enorm licht met 4,5 gram. En aangezien ze fijn zitten, zou je bijna vergeten dat je ze draagt. Je zou er zelfs mee kunnen slapen zonder dat het irritant wordt.

Daarnaast is Nothing overgestapt op ‘knijpen’ op de steeltjes, zoals de Apple AirPods dat ook doen. Voorheen gebruikte de Ear (1) aanraking en swipe. En je wil niet weten hoe vaak ik per ongeluk een nummer skipte of pauzeerde door de dopjes in mijn oren te duwen. Dat probleem is aanzienlijk verbeterd.

Getweaked met de voorlopers in gedachte

Maar het is natuurlijk belangrijk wat Nothing binnenin de oortjes heeft aangepast. En daarin scoort de (2) toch echt wel flinke punten. Ook deze oordopjes hebben 11,6 mm drivers, maar hebben nu ‘clear voice’-technologie die nog eens 3 dB meer omgevingsgeluid laat verdwijnen.

Toegegeven; dit gebeurt met software. En in zeer luide omgevingen hoor je dat ook. Het klinkt kunstmatig als je praat. Dat komt deels door Adaptive ANC, wat inhoudt dat de active noise cancelling wordt aangepast aan het geluid om je heen. Je bent uitstekend verstaanbaar, maar echt natuurlijk klinkt het vaak niet. Overigens kun je dit uitzetten, maar de ANC wordt er niet heel veel beter van.

Zit je echter in een rustige omgeving, dan is de noise cancelling voor je mic prettig en voldoende. Hetzelfde geldt ook voor het uitsluiten van omgevingsgeluid wanneer je muziek of een podcast luistert. Ook heb je niet het gevoel dat je onder water bent wanneer ANC aanstaat omdat de dopjes een gaatje hebben om de druk van je oren te halen.

De ANC haalt het niveau van bijvoorbeeld de Apple AirPods Pro 2 of Bose Quietcomfort Earbuds II absoluut niet, maar die zijn dan ook respectievelijk 259 en 279 euro. De Nothing Ears (2) kosten slechts 149 euro. Als de beste ANC belangrijk voor je is; dan kan je misschien beter iéts meer geld neertellen.

Maar hoe klinken de Nothing Ear (2)?

Nogmaals; ze zijn niet te vergelijken met bovenstaande oordopjes, maar ze klinken verdraaid goed. ‘Out of the box’ zijn ze wel wat schel omdat Nothing standaard de treble hoger heeft staan. Het is echter verwonderlijk hoeveel je aan kunt passen in de app.

Er zijn bijvoorbeeld opties om low lag aan te zetten, of audio van een hoge kwaliteit te kiezen dankzij de LHDC-codec. Hiervoor moet je telefoon of tablet dit wel ondersteunen. Maar het is vooral de equalizerfunctie die wat mij betreft uitblinkt.

Ik heb de Nothings getest met verschillende soorten muziek: van EDM (Fisher) of metal (Slaughter to Prevail) tot klassiek (Mozart) naar singer/songwriter (Townes van Zandt). Voor al die soorten muziek kan je prima presets maken in de app. Maar het schakelen kan soms irritant zijn. Het is dan ook aan te raden om een middenweg te vinden met persoonlijke instellingen. Deze zijn overigens prima online te vinden.

Edoch; als je vooral muziek luistert met veel bas zoals EDM, hiphop en metal, dan stellen de Nothing Ear (2) zeker niet teleur. De beats en drums klinken vol en donker, zeker voor dopjes in deze prijsklasse. Als je meer ‘schone’ muziek luistert, moet je toch echt even pielen in de app, maar de resultaten stellen niet teleur na het tweaken.

De batterij is niet indrukwekkend

De Nothings hebben ook een ander klein nadeel: met ANC aan halen ze ternauwernood vier uur. Gemiddeld ligt dat cijfer rond de 6,5 uur van concurrenten in dezelfde prijsklasse, zoals de Sony WF-C700N of de OnePlus Buds Pro 2. Toch is dat amper een probleem omdat je de (2) snel weer kan opladen in het doosje. Dat kan tot vijf keer, zodat je ze zeker twintig uur kunt gebruiken. Overigens is het doosje op te laden met Qi Wireless Charging, net als de (1).

Al met al zijn de Nothing Ears(2) aan te raden als je een bijzonder ontwerp wil en comfortabele, lichtgewicht oordopjes die je makkelijk een dag kan gebruiken. Ze klinken absoluut uitstekend, maar qua mic, ANC en Transparancy kunnen ze nog wel wat werk gebruiken.

Intrigerende Nothing Phone (2) lekt langzaam uit: alles over de Android-smartphone

Onderwerpen

• nothing ear
• nothing ear(2)
• Review